Western Edges - Dependency

Sound In Silence

Misschien zegt de naam Hood je nog wel iets? Leeds, lo-fi, postrock, Domino label …? Western Edges is het ambientproject van één van de twee broertjes Hood, Richard Adams. Nadat hij in 2009 zijn instrumentale droomkunsten op gitaar en synth met een gelimiteerde cd-r ‘Prowess’ op het Griekse label Sound In Silence mocht releasen, kreeg de solo-artiest de smaak dermate te pakken dat nu opvolger ‘Dependency’ via dezelfde weg nog tweehonderdnegenennegentig liefhebbers gelukkig mag maken.

Aan zijn eindeloze fantasiemuziek zou je het niet zeggen, maar Adams aka Western Edges is een bezig bijtje. Sinds het uiteenvallen van Hood in 2005 is het aantal releases en samenwerkingsprojecten van de man, waarvan The Declining Winter nog de meeste naam maakte, op twee handen niet meer te tellen. Het heeft allemaal het pad geëffend om tot een essentie van klank en sfeer te komen in een hybride van dromerige lo-fi elektronica, zweefambient en minimale techno, hier vertaald in negen tracks die zowel etherisch klinken als naar de gouden IDM-tijden uit de jaren ’90 durven terugblikken.

‘Dependency’ is een soort van auditief reisverslag. Een afterparty in de auto op terugweg van een ‘90s rave doorheen een verlaten landschap bij opkomend daglicht. Een combinatie van tracks met wazige elektronica, dubby bassen, trage drones en mijmerende synthmelodieën. In feite vooral die laatste. Beweging zit vooral ver op de achtergrond. Lange tijd denk je niet meer te krijgen dan een mysterie van scapes, teruggetrokken en uitgegomde geluiden, onderkoelde beats en uitgedoofde straatlantaarns. Kijk gerust naar de hoes. Less is more. Maar more to come.

Gemoedelijke bastonen weergalmen waar de party-dj ophield. Je voelt hoe grootse beats en shuffles willen doorbreken vanaf track drie (Winter Hill), maar het bedwelmd en nachtelijk enthousiasme van Western Edges onderdrukt elke echte energiegolf. Op die manier blijf je in de droom die de ambientcomponist voor ogen heeft. En die droom heeft veel verschillende gezichten, passages en tracks. En die diversiteit is zeker een troef op deze cd.

Mooi verhaal allemaal. Enigszins consistent ook. Maar het gebrek aan echte glorieuze momenten of melodieuze pieken tempert ook het enthousiasme wat. Té veel gedoezel na een avondje stappen doet snakken naar een bed en een goede nachtrust. En dat is precies het gevoel dat je bij ‘Dependency’ krijgt. Welterusten.