Waltzburg - Cut The Wire

Eigen beheer

Cut The Wire

Het zijn grapjassen, de vrouw en mannen van Waltzburg. Als je de naam van de band in Google intikt, krijg je als onderschrift: “This is the official website of the best band in the world.” Mja, nog niet helemaal.

Fris van de lever, lekker bekkend en goed om op rond te springen. Zo kan je in elk geval de opener Gotor omschrijven. Het is moeilijk ontsnappen aan Vampire Weekend en dat geven ze ook zelf toe. Niks mis mee. Een goede kopie is nog altijd beter dan een slecht origineel. En dit is meer dan zomaar een kopie. Want er zit ook meer in dan zomaar wat verwijzingen naar de band van Ezra Koenig. Dat blijkt vooral, eens je wat verder gevorderd bent in het debuut van Waltzburg.

Happy is dit allemaal niet. Tenminste tekstueel niet. Als je zanger-gitarist Menno Krivokutya in Consensus teksten als “I'm such a coward, I can’t refrain / From all the bad habits / That grew in my brain” hoort zingen, heb je niet meteen zin om te gaan dansen. Maar de muziek nodigt je daar wel toe uit. Zoals muziek dat zo goed doet: helpen bij het verwerken van je frustraties en pijn.

Waar de eerste paar songs uptempo gitaren laten horen, komen verderop goed gedoseerde synths meer op de voorgrond. Dat is al zo in Friends en nog meer in Oklahoma, maar het stoort niet. Het laat zien dat er meer dan één kant aan deze band zien. Je zou het misschien iets te lichtvoetig kunnen noemen met het gevaar dat je het net te snel beu wordt, maar wij hebben na een aantal speelbeurten alvast nog niet moeten geeuwen. Toch een goed teken.

En er zit nog meer variatie in deze plaat. Want in Exhale mag toetseniste iets meer uit de schaduw treden en een woordje meezingen. Het resulteert weer in een andere soort dualiteit. Maar ook dit nummer neigt meer naar de synthpop uit de jaren tachtig dan de eerste twee happy gitaarliedjes dat deden.

Met Calm Down is het dan weer aan de gitaar, maar lijkt het erop dat het experiment meer wordt opgezocht. De drums staan uitdrukkelijk in de mix. En met Battered wordt het nog meer The Cure. Maar je hoort ons niet klagen. Want ook dit is een lekker wegluisterend nummer dat mooi in balans staat. Dat precies Eyes Shut achteraan deze plaat staat, kan geen toeval zijn. Het is echt een buitenbeetje, dat iets meer moeite vraagt van de luisteraar, maar toch nog steeds herkenbaar als Waltzburg. En dat is een welverdiend compliment.

'Cut The Wire' is een mooi debuut dat vanuit een stevige basis verschillende paadjes uitprobeert. Wie weet lukt het hen ooit wel om best band in the world te worden. Tot zolang zijn wij hier al lang mee tevreden.

26 oktober 2019
Patrick Van Gestel