Vincent van Warmerdam - Twango

M.A.R.S. Worldwide

Instrumentale platen, we houden er wel van. Zeker als ze een warme gloed afgeven die alle bewegingen in de woonkamer als een soundtrack begeleiden. ‘Twango’ van all-round kunstenaar Vincent van Warmerdam (°1954) uit Haarlem is er zo eentje. Surf en tango ontmoeten elkaar halfweg de koffietafel in de woonkamer.

Laten we aftrappen met een bijzaak. Maar wel een niet onbelangrijke bijzaak, want de hoes van ‘Twango’ is meesterlijk vintage ingekleurd als ware het een plaatje dat recht uit de jaren zestig werd doorgeseind. Vincent van Warmerdam in een mooi veelkleurig decor in een grappige theatrale setting met bordkartonnen gitaar en amp. Deze theatrale setting hoeft niet te verwonderen, want het betreft hier de broer Alex en Marc van Warmerdam. De drie gebroeders stichtten in 1972 het Hauser Kamerorkest, later Hauser Orkater, het absurde muziektheatercollectief. Alex van Warmerdam zou vooral naam maken als regisseur (van 'Abel' en 'Borgman'). Vincent is zijn vaste sidekick, maar hij specialiseerde verder in soundtracks voor film en televisie. Voor zijn broer verzorgde hij onder meer de geluidsband bij de film 'De Noorderlingen', waarvoor hij de award 'Europese filmcomponist van het jaar' kreeg uitgereikt, of voor ‘Jiskefet’ op tv.

De ondertitel van ‘Twango’ geeft het recept eigenlijk helemaal prijs: “Twango & More Cinematic Guitar Instrumentals”. En dat is precies wat het is: loungy, stijlvolle filmmuziek gecomponeerd en uitgevoerd met de gitaar als hoofdinstrument. Soms lichte surf, soms zeer loungy, maar altijd met een zachte twang, want zoals van Warmerdam in het wapenschild heeft staan: “A guitar without a twang is no guitar”. Voilà, hij houdt ook van duidelijkheid. Mooi ondersteund door een ruim orkest met tal van blazers en toetsenmannen (op Hammond) en bespelers van banjo’s, ukeleles en lapsteel. 

Onze favoriete track is Cherokee met een vette knipoog naar Apache van the Shadows en Rojo, de titeltrack voor een Argentijnse film noir over de terreur van de junta van regisseur Benjamin Naishtat met Roland Brunt van de Dijk op tenorsax.

'Twango' is de perfecte ontmoeting tussen surf en tango met een hoge fascinatiegraad voor het werk van Ennio Morricone en Hank B. Marvin en laveert stijlvol tussen de tijdperken fifties en sixties met een uitermate hoge soundtrackgraad. Meer moet dat soms niet zijn. Fijne plaat voor de liefhebbers van filminstrumentals, de beelden moet u er zelf bij bedenken.