Various artists - The Problem Of Leisure: A Celebration Of Andy Gill And Gang Of Four

Gill Music

The Problem Of Leisure: A Celebration Of Andy Gill And Gang Of Four

Punk en funk. Slechts één letter verschil. En het was eind jaren zeventig van vorige eeuw al helemaal geen probleem om met beide genres aan de slag te gaan en er een toverdrank van te brouwen met extra-hoekige gitaren en een snuif dubreggae om het geheel wat te spicen. Gooi daarbovenop nog een politiek en sociaal geëngageerd sausje en dan kom je uit bij de postpunkers van Gang Of Four.

De debuutplaat ‘Entertainment!’ uit 1979 wordt bij de beste punkplaten aller tijden gerekend. En hoewel het geluid van Gang Of Four in de loop van de afgelopen veertig jaar evolueerde, bleef de invloed op de hedendaagse muziek onmiskenbaar. Reden genoeg om een verjaardagsfeestje te plannen om dat debuut te vieren, dacht Andy Gill, medeoprichter en ondertussen enige originele bandlid in 2019. Het was de bedoeling dat collega’s de nummers van ‘Entertainment!’ zouden herinterpreteren, maar van dat originele plan werd al snel afgestapt, omdat sommige artiesten ook nummers uit andere periodes hadden gekozen om te coveren. Dus trok Andy Gill zelf het project open tot een grotere hommage aan de muzikale erfenis van meer dan veertig jaar Gang Of Four.

Maar toen kwam plots het nieuws van het overlijden van Andy op 1 februari 2020. En zo werd 'Problem Of Leisure: A Celebration Of Andy Gill And Gang of Four' nog meer een hulde aan de eigenzinnige erfenis van deze invloedrijke gitarist. “Andy was massively excited about this project”, zegt diens levensgezellin Catherine Mayer. “It wasn’t of course conceived as a tribute album, but it’s comforting to me that he lived to see artists he hugely admired enthusiastically agreeing to participate, signalling that the admiration was mutual.”

Het openingskwartet op deze plaat maakt onmiddellijk een statement over hoe de originele Gang Of Four anno 2021 had kunnen klinken. De Britse postpunkers van Idles trappen de plaat in stijl af met een dreigend Damaged Goods, gevolgd door Tom Morello (Rage Against The Machine) samen met Serj Tankian (System of a Down) die de gitaren de vrije teugels geven in Natural's Not In It zonder zich hierbij te vergalloperen. De noiserockers van Helmet gaan vervolgens aan de haal met In The Ditch en leveren daarna de gitaren in bij 3D aka. Robert Del Naja, die samen met Andy Gill aan de knoppen zat om een bezwerende en melancholische remix in te blikken met het Londense altrockduo Nova Twins. Of hoe Gang Of Four ook in het wat onderkoelde trippy universum van Massive Attack had kunnen ronddwalen.

Aan verschillende muzikale invalshoeken van over de hele planeet geen gebrek op deze plaat overigens: van de Balinese instrumental door SEKAR MELATI tot Hotei uit Japan, die in 2015 nog samenwerkte met Gill, over Flea en John Frusciante (Red Hot Chili Peppers) die het Silverlake Consevatory Youth Chorale onder de arm namen voor een versie van Not Great Men. Hardcore Raver In Tears komen dan weer uit Wuhan (China) en maakten een herwerking van een Gang Of Four-song, gezongen in het Mandarijns. De Gang Of Four had duidelijk stevige roots in het oosten. Het album heeft zelfs een Belgische link met de aanwezigheid van Dado Villa-Lobos, de in Brussel geboren Belgo-Braziliaan die gitaar speelde bij de Braziliaanse postpunkband Legião Urbana.

Verderop ook nog heel wat moois van Bowie-aficionado Gail Ann Dorsey, Gary Numan, The Dandy Warhols en een dubremix door Killing Joke van Forever Starts Now. En na een radiostilte van vijf jaar vonden de dames van Warpaint elkaar terug voor nieuw eigen werk en een versie van Paralysed op dit eerbetoon.

Hoewel Gang Of Four nooit grote commerciële successen boekte, is er bij de collega-muzikanten toch een favoriet te bekennen, die maar liefst drie keer terugkomt op de plaat: Not Great Men. We moeten toegeven dat ook wij een zwak hebben voor dit nummer, al was het maar omdat de song ons steeds terugkatapulteert naar het eind van de jaren tachtig van vorig decennium. Een bevriend muziekgroepje met onder de leden de gitarist van The Pink Flowers en de toenmalige drummer van dEUS, kozen Not Great Men als geuzennaam om Vlaanderens podia te bestormen. Onze favoriete versie op deze plaat is die van postpunk-, dance- en funkqueen Lonelady of Julie Campbell.

In veertig jaar geen hits scoren (misschien kwam I Love A Man In A Uniform nog het dichtst in de buurt) en toch zo’n invloed hebben op de muziekgeschiedenis… De wereld heeft nood aan meer Gang Of Four. “Everybody who grew up with Gang Of Four in their lives can remember how mind-blowing and forward-thinking and filled with creative energy it was at the time and guess what? It still is now. It’s art.” En wie zijn wij om de grote Damien Hirst tegen te spreken?!?

1 juni 2021
Patrick Van den Troost