Various artists - Killed By Deathrock Volume 2
Sacred Bones Records
Hoe heerlijk moet het zijn om een gigantische collectie obscure, kwalitatief sterke muziek te kunnen bundelen in een verzamelaar en daar nog veel succes mee te oogsten ook!?! Het label Sacred Bones kreeg twee jaar geleden zoveel positieve reacties na ‘Killed By Deathrock’, dat een tweede volume vanzelfsprekend in de planning werd opgenomen.
Beginnen bij het begin. De term “deathrock” staat voor een leger vergeten of nooit doorgebroken bands die op het kruispunt stonden van gothic rock, new wave en postpunk. U ruikt al patchouli? Terecht. Ook deze tweede verzamelaar neigt naar duistere, uitbundige feestjes vol naar de grond starende, wiegende, getormenteerde zielen en de heerlijke tonen van bands als Bauhaus, Echo & The Bunnymen en ga zo maar door.
En die lijn is ook duidelijk terug te vinden op deze tien tracks tellende zaligmaker. Zo is Veda het zijprojectje van Sex Gang Childrens Cam Campbell, in dit enig uitgebrachte nummer Whiplash herkenbaar aan het hoog jengelend gitaartje en de holle horroreffecten op de zang. Internationaal misschien even obscuur, maar hier opvallend tussen al dat onbekend geweld, is Red Zebra met haar I Can’t Live In A Living Room. Een beetje bizar om dit platgetrapt nummer terug te vinden tussen al dit onbekend geweld.
Maar wie heeft al gehoord van landgenoten Vita Noctis? De gebroeders Kips brachten slechts twee zelf opgenomen cassettes uit en krijgen nu met Hade kans om hun doe-het-zelf minimal-elektrowave aan een breder publiek te presenteren.
Verder ook zeker te onthouden: het Britse Flowers For Agatha. Zij gaan voor een popsong met synthesizervirtuoziteit en een hoge keelstem die sterk aan die van Morrissey doet denken en waarin ook een snijdende, laaggestemde Johnny Marr-gitaar aanwezig is. Het al even ongekende Red Temple Spirits kiest dan weer voor uptempo gothic met Dark Spirits, hoekige baslijnen en een doe-het-zelf postpunksfeertje inbegrepen.
Maar in feite scoort ‘Killed By Deathrock Volume 2’ tien keer op rij. Misschien zijn de zwakste schakels nog wel de Belgische; een beetje bizar aangezien er allicht een nog een fenomenale schat aan deathrockbands in onze vaderlandse geschiedenis verborgen zit. Ook deze trip down memory lane smaakt in elk geval naar meer. Veel meer.