Twinkle3 ft. David Sylvian and Kazuko Hohki - Upon This Fleeting Dream

Cortizona Records

Upon This Fleeting Dream

Het zal allicht de naam van de legendarische avantgarde componist David Sylvian zijn die velen tot deze bijzondere release leidt. Het initiatief komt nochtans van het Britse ambienttrio Twinkle3. Hun abstracte digitale creaties vormen immers het kader voor middeleeuwse en zestiendeëeuwse Japanse poëzie met als centrale thema de dood. Het is Sylvian die - na lange afwezigheid als artiest - de Engelstalige haiku’s en gedichten inspreekt (en daar enkele vreemde veldopnamen aan toevoegt) en Kazuko Hohki die voor Japanse poëet speelt.

Je krijgt dus een wel heel erg avontuurlijk en experimenteel geheel van klank en poëzie, waar Clive Bell stukken mondharp en shakuhachifluit aan toevoegt, Dave Ross windorgel en snaarinstrumenten in gebruikt en Richard Scott sampler en modulaire synths voor inschakelt. Maar waar vooral veel teruggetrokken geluiden en effecten, spookscapes en een less-is-more-minimalisme centraal staan. Bevreemdend? Honderd procent.

Ritmes hoef je trouwens ook niet te verwachten, wel een paar door elkaar druppelende, ritmische modulaire effecten of verknipte, maar nooit echt dissonante klanken. En alsof dat nog niet volstaat, zijn de ook de poëtische woorden beperkt tot het minimale en krijg je maar heel af en toe gesproken frasen in de trend van: “If I leave no trace behind / in this feelting world / What then could you / reproach?” of “I borrow moonlight / for this journey of / a million miles”.

En zo wordt je permanent geprikkeld door de vaagheid van ‘Upon This Fleeting Dream’, een album dat effectief als een soort van bizarre droom overkomt. Na vijfendertig minuten sta je buiten met meer vraagtekens dan antwoorden. Fragmentarisch, ontastbaar, bevreemdend, maar nooit echt beangstigend. En moest je toch ongerust beginnen worden van een overdaad aan mysterie, de druppelende en dromerige idm-track A Poppy Blooms biedt naar het einde van de trip toe vijf minuten gemoedelijkheid. Dus ja, je mag deze plaat wat ons betreft onder Kunst met grote “K” categoriseren. Wij gaan liever voor Avontuur met grote “A”.

2 januari 2023
Johan Giglot