Tusmørke - Ført Bak Lyset

Svart Records

De muzikale trollen met de pinnenmutsen maken weer amok in het vredige elfenland. Op ‘Ført Bak Lyset’ smeden de vier Noren van Tusmørke wederom voortreffelijke folkmelodieën op hun aambeeld. Maar de archaïsche klankwereld verbergt niet dat de band de huidige samenleving stevig op de korrel neemt.    

Ført Bak Lyset

Tusmørke (wat zoveel betekent als schemering) moet een manier gevonden hebben om door de tijd te reizen, want de productie is vintage jaren zeventig. Nostalgici hebben hier een hele kluif aan. De muziek van Tusmørke drukt de kosmische visie van de hippie op tijd en ruimte uit. Na het overtuigende debuut ‘Underjordisk Tusmørke’ (2012) kwam hun paganistische, progressieve folk nog beter tot zijn recht op ‘Riset Bak Speilet’ (2014).

De verrassing is er op ‘Ført Bak Lyset’ misschien wel af, maar de kracht van de overtuiging is de bewaker van kwaliteit en continuïteit. Het hele gebied tussen hemel en aarde wordt afgebakend met stem en fluit aan het oppergewelf en ronkende Rickenbacker basgitaar en Hammond orgel die uit de onderwereld lijken op te borrelen.

Net als op het vorige album moet de stad Nieuw Oslo het ontgelden voor onze groene vrienden. In Ekebergkonge/ The King of Oak Mountain wordt kinderontvoering als metafoor gebruikt voor de nietsontziende politieke elite. Muzikaal verwijst het naar Griegs In the Hall of the Mountain King, exponent bij uitstek van de Noorse romantiek. Striemende kritiek op de machthebbers is er ook in het sciencefictionepos De Reiser Fra Oss / They Are Leaving Us. De spacey texturen worden aangeleverd op de Prophet-5 en de Minimoog.

In het gevarieerde Et Djevelsk Mareritt/ A Fiendish Nightmare krijgt de hoofdpersoon het bezoek van drie duivels; een duidelijke parallel met de drie geesten uit het kerstverhaal van Dickens. Ze stellen de drie hoofdzonden van de ik-figuur voor: lafheid, luiheid en ambitie. Het is niet moeilijk om de gelijkenis te zien met de door eerzucht gedreven, westerse mens.       

Na al de kritische geluiden lijken het titelnummer en de B-kant vooral een manifest van waar Tusmørke voor staat. Ført Bak Lyset / Led Behind the Light, Spurvehauken/The Sparrow Hawk en Nordmarka Forest zijn evenzovele naïeve lofbetuigingen aan het wilde woudleven. Vinterblot/Winter Solstice Sacrifice stelt onze relatie tot de goden in vraag, want van hun grillen hangt het overleven in de natuur af.

Bijgevoegd is een zeer lezenswaardig essay dat  Tusmørke in de traditie van Tolkien en Lovecraft situeert. En opnieuw had Lars Fredrik Frøislie (Wobbler, White Willow) een hand in de productie. Een groep die zulke adelbrieven kan voorleggen, verdient een breder publiek.   

31 augustus 2016
Christoph Lintermans