Trixie Whitley - Fourth Corner

Unday Records

Is ze nu een Gentse, een New Yorkse, een Gents-Amerikaanse of een Amerikaanse Gentse. Wat boeit het? Feit is dat iedereen al jaren uitkijkt naar het debuut van Trixie Whitley. Na de debuutsingle I'd Rather Go Blind uit ‘The Engine EP’ in 2009, een live-EP in 2012 en de nodige problemen met haar vorige platenfirma komt Whitley nu dan op de proppen met het sterke ‘Fourth Corner’.

Kenmerkend aan Whitleys muziek is dat het niet puur rock, pop, blues of soul is. Ze slaagt er namelijk in die vormen te combineren tot iets unieks. De opnames werden geproducet door haar muzikale soulmate Thomas Bartlett die eerder al met The National, Anthony And The Johnsons en Grizzly Bear werkte. Samen met hem levert Whitley een debuut af dat de verwachtingen ruimschoots inlost.

Grote kracht blijft echter haar fenomenale stem, die zelfs de grootste cynicus ogenblikkelijk kippenvel bezorgt. Het is verwonderlijk hoe een tenger meisje zo’n rijke, diepe stem kan hebben met dergelijk bereik. Bovendien schakelt ze schijnbaar probleemloos over van stil en voorzichtig naar luid en krachtig.

‘Fourth Corner’ bestaat uit elf nieuwe nummers waar je niet direct een label op kan kleven. De songs gaan van hunkerende blues (Irene, Need Your Love) over rauwe rock (Hotel No Name, Silent Rebel Pt.2) naar zuivere gospel (Breath You In My Dreams) en zalige ballads (Fourth Corner, Morelia, Pieces).

Toptracks als Pieces en Hotel No Name vertolken Trixies enorme potentieel. Pieces is een pure ballad waarbij haar prachtige stem perfect tot uiting komt. De muziek lijkt een bijrol te vervullen, maar als je goed oplet merk je hoe rijk het arrangement is. Hotel No Name is het stevigste rocknummer van de plaat. De gitaren doen bij momenten denken aan Neil Young. Ook hier zoekt Whitley de grenzen van haar stemgeluid op. En er is zelfs plaats voor een agressief stukje spoken word.

Trixie Whitley is duidelijk een donkere ziel, maar dan wel een donkere ziel met passie. Ze maakt eerlijke, pure en compromisloze muziek. Dat maakt van ‘Fourth Corner’ een goede, ja zelfs een steengoede plaat. We kijken al uit naar het vervolg. We gokken op een meesterwerk…