Tricky - Ununiform

!K7 Records

Een gewaarschuwd man of vrouw is er twee waard. 

Ununiform

De in Bristol geboren rapper heeft een vlucht vooruit genomen. Hij woont niet langer in zijn thuisland, maar onder het regime van Mutter Mutti. Daar schijnt hij eindelijk terug bij zijn positieven gekomen te zijn. Tot op zekere hoogte hoor je dat op zijn nieuwste album 'Ununiform', waarmee hij aantoont nog steeds een eigenzinnig talent te zijn dat halsstarrig enige categorisatie weigert.

Op basis van een aantal luisterbeurten kunnen we helaas niet melden dat 'Ununiform' een briljante plaat geworden is. Zeker niet, als je al kennismaakte met 'Maxinquaye' (nog steeds een mijlpaal) en huisfavoriet 'Pre Millenium Tension'. Wie steengoede Tricky-platen wil, kan tot nader order best daar terecht.

Niet dat Tricky's nieuwste een slecht album is; dat is dan ook weer de waarheid geweld aandoen. Maar steengoede, innovatieve muziek, waarop hij echt rapt is er niet meer bij. Misschien ligt dat aan zijn intussen aan gort gerookte stem.

Op zijn dertiende album laat Tricky horen dat hij eindelijk zielenrust gevonden heeft. Hij maakt schoon schip met zijn erfenis, met familiale relaties en al wat hem bekommert, en dat vanuit zijn nieuwe thuisstad Berlijn, waar hij iets kan gaan eten zonder aangeklampt te worden. Het is daar waar de legendarische Britse producer aan de opvolger van zijn 'Skilled Mechanics'-project begon. Een stukje van de opnames vonden plaats in Moskou, één van zijn favoriete steden. Vandaar dat er een handvol Russische rappers op het album meedoen, zoals Scriptonite en Smoky Mo.

Een stukje van die zielenrust heeft te maken met financiële onafhankelijkheid. Nu is hij zijn eigen baas en kan hij zijn eigen projecten volledig vorm geven zoals hij wil. Met 'Ununiform' levert dat een album op waarop het donkere nog steeds sterk aanwezig is (Dark Days bijvoorbeeld of When We Die waarop hij met vocaliste en voormalige muze Martina Topley Bird samenwerkt). De uitschieter is waarschijnlijk single The Only Way. Niet enkel omdat het een knikje richting zijn eigen muzikale verleden is, maar vooral omdat hij dat verleden eindelijk probleemloos omarmt.

Maar er zijn ook missers. Aan de Hole-cover Doll Parts wordt enkel wat weinig betekenisvolle percussie toegevoegd. En ook op tekstueel vlak is er soms een grote leegheid te ontwaren: "It's your day / today / we're here / we stay" in It's Your Day. Als tegengewicht laat Tricky horen dat hij nog steeds met beats en elektronica aan de slag kan (het van Russische raps voorziene Bang Boogie). Opmerkelijk is dat hij ook gitaren laat opdraven (New Stole met vocale inbreng van Francesco Belmonte en het luie, lome Running Wild).

Dit is geen slecht album, maar een echte hoogvlieger is het evenmin. Of zoals we aan het begin duidelijk maakten: een gewaarschuwd man of vrouw is er twee waard.

25 oktober 2017
Philippe De Cleen