Tiny Legs Tim - Stepping Up
Sing My Title
Ooit al eens in een teletijdmachine willen zitten? Dan moet u zich de nieuwe plaat van Tiny Legs Tim aanschaffen. Zijn ‘Stepping Up’ is een straffe trip naar de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw. Al klinkt zijn blues ook nu nog verdomd actueel.
Akoestische deltablues. Die stempel kreeg Tiny Legs Tim mee na de release van zijn in rootsmiddens bejubelde twee eerste platen. Maar voor zijn derde worp liet hij zich bijstaan door een straf trio en plots neigt de sound naar een stedelijke rhythm & blues met invloeden van swamp, boogie en New Orleans. Eerlijk? Als het kind maar een naam heeft.
Voor ons is het openingstrio van de plaat gewoon heerlijke rock-‘n-roll in de sfeer van de geweldige film 'Walk The Line'. Denk aan de optredens van Johnny Cash, Elvis Presley en Jerry Lee Lewis. Wel, Tiny Legs Tim had met zijn combo niet misstaan in de film. Zo is het onmogelijk om stil te blijven zitten op de titeltrack. Met de harmonica van Steven Troch erbij riskeer je ook zo weggeblazen te worden op I Got Something. Als Tiny Legs Tim zingt “I got something you should try sometime”, ben je niet geneigd om ook maar één moment te aarzelen, wat het aanbod ook moge zijn.
De productie is op dit album tot een minimum beperkt om het live-gevoel te behouden. En die aanpak werkt. Vooral de uptemposongs zoals Walk With The Devil zorgen voor vuurwerk waarvan de knallen nog lang blijven nazinderen in je oren. Maar ook de tragere bluesnummers passeren niet zomaar geruisloos de revue, met als uitschieter Big City Blues.
Alles op deze plaat voelt Amerikaans aan. En het verhaal van Tiny Legs Tim lijkt ook nog eens gefundenes Fressen voor een succesvolle Hollywoodfilm. Hallo Coen Brothers? Want Tiny Legs Tim heeft die artiestennaam niet zomaar gekozen. Zo was hij jarenlang buiten strijd door een aanslepende ziekte, waarbij hij zelfs tussen leven en dood gezweefd heeft. De thematiek kwam op de voorbije twee platen ruim aan bod zonder dat het ooit een klaagzang geweest is, maar deze ‘Stepping Up’ klinkt erg positief. In het uitstekende If & Why, het meest modern klinkende lied waarbij we spontaan aan Jake Bugg moesten denken, is de zanger duidelijk: “I needed more time than I planned to get where I am / without all the detours I might never ‘ve gotten thus far / with strong persistence you’re more likely to get what you want”.
En kijk waar Tiny Legs Tim nu staat. Hij heeft een eigen label waarmee hij gelijkgezinde artiesten wil steunen en hij heeft nu een erg goeie derde plaat gemaakt. Lang niet alle tien songs zijn voor de eeuwigheid, maar op ‘Stepping Up’ verschijnt er wel van de eerste tot de laatste minuut een glimlach op je gelaat en dat is goud waard.