Tim Hecker - Shards

Kranky

In het ambientlandschap is de Canadese componist Tim Hecker een veelbesproken figuur. Zijn eigenzinnige kruisbestuivingen tussen noise, geluid, veldopnamen, avantgarde en minimalistische sfeerimpressies in is al de meest bizarre muzikale wegen uitgestuiterd in een kwarteeuw van experimenten. Verwacht bij Hecker in geen geval conventionele dingen.

En dat is dus ook niet het geval op ‘Shards’, een verzameling stukken die hij schreef voor verschillende film- en tv-soundtracks in de afgelopen vijf jaar, waaronder de sf-horrorscore ‘Infinity Pool’, dramaserie ‘The North Water’ en het Oosterijks horrordrama ‘Luzifer’. Goed voor zeven nogal overweldigende en avontuurlijke, muzikale momenten die je in een gelimiteerd, kartonnen cd-hoesje terugvindt.

Dissonante drones, digitale spooktonen, klagende klankkleuren of futloze fantoommelodieën. U begrijpt al dat het bij de minimalistische ambientmuziek van Hecker opnieuw vooral om sfeer draait. Vaak desolaat en broos, dan weer opklimmend naar gelaagde, over elkaar glijdende tonen die samen een amorfe entiteit vormen. En in dat holle geheel van mist en melodie ontdek je in de achtergrond af en toe donkere, ronkende of onrustige accenten. En soms denk je die er ook gewoon bij.

Tim Hecker is iemand die graag vertrekt vanuit een instrument als gitaar of piano, een berg analoge veldopnamen en daar vervolgens met een boel analoge apparaten mee aan het knippen en plakken gaat. Vaak om maar één toon of digitale klank over te houden (die erna terug opgebouwd wordt), maar soms blijft ook een heel stuk van het origineel overeind, zoals bij de kramakkelige Piano Version uit 'Morning' die gaandeweg door drones en stoorzendertonen overstemd wordt.

Hoe de Canadees de muziek ook aanpakt of bewerkt, het resultaat is altijd een soort van next level ambient klankavontuur. Een avontuur dat vaak erg onrustig overkomt, maar voor kenners verdomd ingenieus in elkaar zit. Luister gerust naar de donkere registers in het Sars Requiem met die extra neerdrukkende klaagtonen en onrustige echodubaccenten. In elk geval levert dat ook voor deze ‘Shards’ weer een hoop voor- als complete tegenstanders op. Wij durven met de hand op het hart te zeggen dat het misschien net iets te avantgardistisch en experimenteel is. Kwestie van u als luistergevoelige lezer een beetje te beschermen.