Tiktaalik - Tiktaalik

Tangrami records

Een soort van dinoreptiel, dat is Tiktaalik. Maar het is ook een piepjong triphopduo met Duits-Ests bloed dat bij deze trots zijn titelloos debuut aan de wereld openbaart. En met piepjong bedoelen we ook piepjong: twee jaar, enkele tientallen shows en geen zevenhonderdvijftig Facebookfans. Wat zoiets betekent als “quasi onvindbaar op het internet” (zeker als je op je plaat in je eigen URL een “a” te veel zet …). Maar dat betekent ook fris. Letterlijk misschien zelfs, want de atmosferische popelektronica dat de twee twintigers presenteren, roept meermaals een kille, noordelijke sfeer op.

U kent het wel ... broze, intieme stem, artificiële strijkers, hoge slaapkamersynths en druppelende ritmen. Een groter contrast tussen de aaibaarheid van dit tweetal en de ruwe dinosaurus waarnaar het zich noemde, is niet denkbaar. Feit: zonder de broze, kronkelende stem van Layn geen Tiktaalik, zonder de streelzachte elektronische deken van Renaud ook geen Tiktaalik. Ook die formule klinkt bekend als je even aan grotere triphopiconen genre Portishead denkt.

Maar dit plaatje gaat niet enkel over programmeerwerk en studiotechnieken, het gaat ook over om elkaar kronkelende melodieën in een mysterieus Time Limit, waarin een soft pianothema, borrelende scapes en percussie elkaar netjes aansterken. Of het gaat om contrasten tussen groot en klein, in het tweede geval de Björk-achtige, frêle zang van Layn en in het eerste geval om de soms stevig benevelende, opklimmende technologische lagen en structuren van haar compagnon.

Vallen we dan van onze stoel? Zelden of nooit. Zo’n twee decennia geleden werden we platgebombardeerd met dit soort soft psychedelische triphopduo’s. Maar alles komt terug en dit debuut streelt nu eenmaal van a tot z het oor. Daar kan je niet naast.

Om het podium verder te vullen, durft het tweetal al eens een gastmuzikant met trompet, viool of percussie uit te nodigen. Het lijkt een sterk plan om die voor een volgend album meteen vast in de groep in te lijven en iets scherper en verrassender uit de hoek te komen. Kwestie van ook niet afgescheept te worden met de gladde mening “leuk”.