The War On Drugs - Live Drugs

Super High Quality Records

Het is alweer een kleine vier jaar geleden dat Adam Granduciel en zijn Phillie soulmates de wereldwijde fanbase met een studioplaat verblijdden. En hoewel de drugsoorlog in het nabije Borgerhout harder lijkt te woeden dan voordien, staat zo’n periode in de muziekwereld garant voor “out of sight, out of mind”-vergetelheid. Maar kijk, in aanloop naar de eindejaars- en kerstperiode pakt het gezelschap uit met ‘Live Drugs’.

Het is te zeggen: een live plaat dus. En niet zomaar eentje die geplukt is uit de laatste monstertour van The War On Drugs. Dit kleinood van (slechts) tien songs, is samengesteld uit zomaar eventjes veertig harddrive discs vol opnamen uit de periode 2014-2019 en is dus zowel een best of als een soort van evolutie van de band. Door alles opnieuw samen te stellen, masteren en compileren, heeft het zestal in elk geval extra inspiratie gekregen van hoe de songs beter wel of niet zouden klinken – een herbronning die we straks ook live kunnen meemaken?

Wie een beetje into The War On Drugs is, weet dat tien songs toch volstaan om zeventig minuten met muzikaal genot te vullen. Wondersingles Thinking Of A Place of Under The Pressure krijgen elk meer dan tien minuten toebedeeld, al is dat in het eerste geval misschien net iets te ruim. De uitgesponnen songs met lange instrumentale tussenpassages, dromerige zang van Granduciel en glijdende gitaren versus inkleurende synths of sax zorgen steevast voor een fantastische rockroes. Een opbouw met een meer  introverte songbasis en een prachtig openbloeiende, glorieuze apotheose zijn zowel een fundamenteel kenmerk als een efficiënt stukje live ambiancemakerij – check enkel al die vijf minuten Under The Pressure crowdsingalong van twintigduizend enthousiastelingen (koptelefoon!).

Het is die muzikale easyness en dat voortdurende laidback gevoel dat natuurlijk het succesverhaal van deze band maakte. Maar het is toch ook fijn te merken dat de heren het hier aandurven om een song als een wat meer soepel Buenos Aires Beach uit debuut ‘Wagonwheel Blues’ boven te halen – toen Kurt Vile hen nog bijstond. Of dat een meer introvert songwriternummer als Strangest Thing in de lijst staat, één van die vele miskende parels van The War On Drugs die in een fraai stukje Neil Youngesk bluesrockgeweld uitmondt. En laten fans maar in de handjes wrijven met de ijle live versie van Eyes To The Wind, die sterk afwijkt van de ‘Lost In A Dream’-albumversie

Verwacht dus een band in full power. Een dubbele best of live plaat van de hoogste kwaliteit, vol energie, finesse en ambiance. Van een groep die niet voor niets tijdens concerten op handen wordt gedragen. Er zijn zo’n paar van die memorabele live dubbelaars bij wie ‘Live Drugs’ mee in het rijtje mag gaan staan: ‘Alchemy’ (The Dire Straits), ‘Delicate Sound Of Thunder’ (Pink Floyd), ‘Weld’ (Neil Young And The Crazy Horse) of ‘Show’ (The Cure). Enkel spijtig dat deze plaat misschien wel de meest bescheiden / saaie hoes van allen heeft.