The Utopia Strong - International Treasure
Rocket Recordings
Drie gelijkgezinde zielen die elkaar treffen op het Glastonbury festival (als dj) en samen een band oprichten. Dat is weer eens wat anders. En die gemeenschappelijke muzikale interesse gaat zowel over jarenzeventigkrautbands als Cluster, jarentachtig-avantgarde-elektronica-acts als Coil als jarennegentig-idm-baanbrekers als Seefeel. Voldoende om een psychedelische hybride van live kosmische ambient uit te broeden waarin de synthesizer en de gitaar gelijkaardige zweverige partners zijn.
‘International Treasure’ is de vijfde langspeler op rij voor multi-instrumentalist Kavus Torabi (ex-Gong), Michael York (doedelzak) en Steve Davis (jawel, de bermoemde snookerspeler die je allicht nog kent vanop Eurosport) op evenveel jaren tijd. Dus ja, je mag van een succesformule spreken. Rode draad blijft kosmisch, psychedelisch en zweverig. En een blijvende drang naar vernieuwing en experiment, aangezien Torabi zich een Chinese siter aanschafte en York naast de pijpen ook met windorgels aan de slag ging. Beide freewhelers worden in goede banen geleid door middenvelder en analoge synth- en processor-speler Davis.
Je krijgt op deze gelimiteerde plaat met de mooie abstracte kunsthoes negen soundscapes cadeau, elk met een eigen kleur en gloed. In meer dan de helft van de tijd gaat het om niet meer dan een impressie van een tweetal minuten. Vaak geeft The Utopia Strong slechts enkele zweverige, aftastende tonen van trein, tram of bus – of iets dat daartussen ligt. Vooral de originaliteit van klanken (waarvan de bronnen vaak onduidelijk zijn) bepaalt de uitstraling van deze plaat, iets wat je van Krautrock kan verwachten natuurlijk.
Het gaat hier om een voortdurende mens-machine-interactie met veel experiment, improvisatie en toeval. Met drones en uitheemse taferelen. Noem het gerust vintage SF-muziek met weinig spanning, maar veel ontspanning. En dan gaat het niet enkel om de kreten van een albatroskolonie en golfslagsamples op The Islanders. Hou die achtergrond van deze drie individuen dus best even vast. Het is zowat het enige duidelijke handvat dat je op ‘International Treasure’ krijgt.
Slechts twee keer stampt het trio daar een prominente beat of wat dreigende basklanken onder en krijg je meteen een track van zeven of meer minuten op je boterham. Shepherdness is daarvan de meest intrigerende, wat ons betreft, met een soort van schuifelend, live drum’n’bass-drumwerk en gitzwarte bastonen – naar eigen zeggen de donkere teneur na twee jaar jeweetwel- en jeweetwel -ellende. Wat oosterse, slepende toetsen erbij geven dit nummer een welkome scherpte. Kwestie van niet volledig de weg kwijt te geraken in het interstellaire stelsel van The Utopia Strong. Zoals het trio het zelf stelt: er zit allicht toch wel magie in Glastonbury. Enkel vraagt het toch wel iets om die magie te ontdekken.