The Telescopes - As Light Return

Tapete Records

Omwille van hun eigen, obscure gedrag, zijn The Telescopes sinds de jaren negentig in de schaduw gebleven van shoegazerbands als My Bloody Valentine, The Jesus And Mary Chain en Swervedriver. Nochtans heeft deze immer bezige band rond enig resterend lid Stephen Lawrie eveneens wortels in het legendarische Creation Records. En meer nog dan hoger vernoemde groepen, heeft ze zwaarmoedige gitaarmuziek dankzij een portie extra noise tot een intense, intrigerende ervaring verheven. Negende album ‘As Light Return’, heeft dan ook een bedrieglijke titel meegekregen.

As Light Return

“The listener is free to enter a vast sonic universe…”, zo verklapt Lawrie over dit album. Vergeet het. De manier waarop The Telescopes vijf songs lang met een fenomenale wall of sound van feedback en gitaardistortion de luisteraar bombardeert, is onvermijdelijk. Zware aanslagen, minimale drums en een overstuurd geheel van ronk en ruis zorgen keer op keer voor een depressief zwarte roes. Check gerust wat livebeelden van dit combo waarbij de muzikanten (ditmaal geleend van de band St Deluxe) elkaar in volledige trance spelen.. Dan weet je wat we bedoelen.

Doorheen dat alles zoemt de warme, glijdende en opvallend kalme zang van de frontman als extra aanvulling op deze loodzware sonische ervaring. In een song als Hand Full Of Ashes versmelt die zelfs volledig met het geheel zodat niet meer duidelijk is of er nu wel of geen zang aanwezig is. Gitaren huilen tegen de resonantie van de versterkers aan; soms tot minuten na de afloop van de feitelijke song.

‘As Light Return’ is de tweede voor het Hamburgse label tapete en een logisch vervolg op het twee jaar oude ‘Hidden Fields’; een indrukwekkend evenwicht tussen gestructureerde songs en uitwaaiende noise improvisaties. In het geval van afsluiter Handful Of Ashes (let op de andere schrijfwijze!) betekent dat een veertien minuten lange episode van geronk en geraas in een trage, hoofdschuddende sequentie waarin nevenklanken en fluisterzang afwisselend worden gesuggereerd en effectief plaatsvinden. Een dodenmis van noise voor fans van Swans. Music is power.

Misschien nog een laatste tip voor wie geprikkeld is door deze destructieve herrie: zoek de muziek van de twee jaar oude split-ep met A Place To Bury Strangers even op waarin The Telescopes I Wanna Be Your Dog van The Stooges aan flarden scheuren!

5 juli 2017
Johan Giglot