The Picturebooks - The Major Minor Collective

Century Media Records

Het afgelopen anderhalf jaar waren geen pretje voor de muziekindustrie. Sommigen gingen er compleet aan onderdoor, anderen bleven niet bij de pakken zitten en zochten oplossingen. We hoorden eerder al een aantal fijne lockdown-samenwerkingen tussen artiesten, die de creativiteit alleen maar ten goede komen. Fynn Claus Grabke en Philipp Mirtschink van The Picturebooks begonnen ook aan een dergelijk project, maar zij gingen net iets verder, want van het één kwam het ander en er bleven maar samenwerkingen zich aanbieden. Zodoende hebben ze nu alles onder de noemer ‘The Major Minor Collective’ uitgebracht. 

De twee zaten al van begin 2020 thuis met een hoop nieuw materiaal. En geïnspireerd door de samenwerking met Chrissie Hynde voor het vorige album, begonnen The Picturebooks aan misschien wel het meest ambitieuze project ooit. De eerste gast, die het duo mocht verwelkomen, was nochtans geen zanger, maar een bassist. Ryan Sinn (The Distillers), hanteert op bijna de helft van de nummers de bas. Vanaf dan kreeg het project meer vorm.

De nummers waren opgenomen met een aantal types van zangers voor ogen. Zodra het kon, ging het duo op pad naar Zweden. De eerste afspraak was immers met Dennis Lyxzén van Refused. Die zorgde voor de zanglijn op de openingsknaller van het album, Here’s To Magic, een opwindende clash van de hardcore-achtergrond van Refused met de meer garagerockgeöriënteerde klank van The Picturebooks.

Terwijl het duo dan toch in Zweden was, werd er ook halt gehouden bij Elin Larsson van Blues Pills, hetgeen resulteerde in het rockende duet Too Soft To Live And Too Hard To Die, dat werd opgenomen bij haar moeder in de bibliotheek. Op de terugweg van Zweden liepen ze dan weer Dave Dinsmore, bassist van Brant Bjork, tegen het lijf, maar aangezien Bjork de handen vol had met zijn Stöner-project, was er ruimte in de planning om de rest van de nummers in te spelen. 

En dan werd het tijd om wat Amerikaanse grootheden te contacteren. Neil Fallon van Clutch bijvoorbeeld, waarmee ze tourden, zong met plezier Corrina Corrina in. En het wordt meteen duidelijk hoe goed beide bands bij elkaar passen. Via Neil Fallon ging het dan naar Chris Robertson (Black Stone Cherry). Chris' soulvolle stem past perfect bij de blues-’n-roll van het Duitse duo. En ja hoor, in de video van Catch Me If You Can zie je The Picturebooks op hun Harleys rondscheuren. Het is altijd een dubbeltje op zijn kant, wat ze nu het liefst doen: muziek maken of met de Harley cruisen.

Eén van de topgasten op dit album is Lzzy Hale (Halestorm), die met die indrukwekkende stem - soulvol en toch rockend -  Rebel naar een zeer hoog niveau weet te tillen. Dit project kwam voor Lzzy op het goede moment. Met niet al te veel om handen, kwam er plots iets op de radar dat ze nog niet eerder deed. Ze stemde dan ook onmiddellijk in met het voorstel van de Duitsers. 

Er valt echt veel te horen op dit album. Zeer speciaal is de samenwerking met Laurent en Mathieu (The Inspector Cluzo), die in het op The Doobie Brothers geënte Bikers And Farmers zingen over de speciale vriendschap die ontstond tijdens de toer met Clutch tussen de Duitse “bikers” en de Franse “boeren”. Dan is er nog Ex-Kvelertak-zanger Erlend Hjelvik (momenteel solo aan de slag) met zijn grommende stem op het korte jagende Multidimensional Violence.

The Picturebooks hebben hier een krachttoer verwezenlijkt en het zal hen zonder twijfel de hele lockdown hebben beziggehouden. De twee zien het ook niet louter als een album, maar eerder als een signaal van de muziekindustrie dat ze er nog steeds zijn, creatief bezig zijn en dat we rekening met hen moeten houden. Het resultaat is een geweldig divers rockalbum geworden.