The Limiñanas - Faded
Because Music
Stilaan begint het Franse duo The Limiñanas - ofte Lionel en Marie Limiñana - een stevige cultstatus op te bouwen. Niet alleen door hun samenwerking met Anton Newcombe (Brian Jonestown Massacre) of door een album op te nemen met de flamboyante technoproducer Laurent Garnier, maar ook door hun filmsoundtracks en aanstekelijke cocktail van surf, psychedelische pop en garagerock die ook door een Amerikaans publiek erg gesmaakt wordt.
‘Faded’ is het volgende hoofdstuk in hun erg bonte en bloemige muzikale oeuvre. Met deze plaat brengt het tweetal een eerbetoon aan vergeten vrouwelijke sterren uit de filmwereld, en dat doen ze trouwens niet alleen: ook Bobby ‘Primal Scream’ Gillespie (in een heerlijk slepend en smekend Prisoner Of Beauty), Jon Spencer (Blues Explosion – fuzzy scanderend), de Franse chansonnier Rover en enkele andere gasten komen deze plaat op hun kenmerkende en typerende manier mee inkleuren.
In feite kan je moeilijk een lijn trekken doorheen de dertien tracks op deze nieuwe Limiñanas-plaat, behalve dan de elementen die we in bovenstaande tekst aangaalden. De ene keer fluisterend met zwoele Franse teksten, de andere keer licht hallucinerend met een doezelballade (zoals bij de “out of space”-cover van Louie Louie) en een derde keer surfend op lichtroze golven. Keer op keer weet het duo een unieke sfeer neer te zetten vol galm en onwerkelijke wazigheid, die het hoofd vol liefdesbeelden steekt en op hol doet slaan. Zo kan je zonder veel moeite een “Any Way The Wind Blows”-windman zien ronddraaien op een sensueel, tochtig, noisy en instrumentaal The Dancer.
Het is dan ook moeilijk om geen fan te zijn van de lichtjes uit de bocht swingende popmuziek op dit album, dat licht knipoogt naar pakweg de man-vrouwsurfpop van The Raveonettes. Ook deze Frans/Engelse variant laat overigens geen ene muzikale steek vallen en smaakt een klein uur lang naar “nog van dat”. Het is trouwens weinigen gegund om Françoise Hardy de eer te betonen die ze toekomt, in een prachtig zwoel en melancholisch, akoestisch Ou Va La Chance? We hebben het ons dan ook gemakkelijk gemaakt nadat deze ballade dit leuke album afsloot: gewoon terug op de start-knop geduwd.