The Jeff Healey Band - Road House: The Lost Soundtrack

Mondo Music

Van de film zelf herinneren we ons niet veel, maar wel dat we ons destijds gewéldig geamuseerd hebben met de soundtrack. ‘Road House’ betekende namelijk de grote doorbraak van (en voor velen ook de eerste kennismaking met) The Jeff Healey Band. Alle muziek die de band destijds opnam voor de film, is vijfendertig jaar later eindelijk verkrijgbaar op ‘Road House: The Lost Soundtrack’.

De Canadees Jeff Healey was niet alleen een begenadigd gitarist met een zeer eigen speelstijl, hij was ook een man met een verhaal: als pasgeboren baby werd hij afgestaan ter adoptie, en toen hij amper zeven maand oud was werd hij blind na een kwaadaardige tumor in het netvlies van beide ogen. Wanneer hij als driejarige uk zijn eerste gitaar kreeg toegestopt, leerde hij zijn instrument dan ook noodgedwongen te bespelen door het plat op zijn schoot te leggen.

Zelfmedelijden was evenwel niet aan hem besteed, wel een gezonde portie galgenhumor: steevast nam hij afscheid van zijn publiek met een gortdroog “Thank you very much, we’ll see you again!” Festival- en concertgangers konden Healey in de eerste helft van de jaren negentig ook aan het werk zien in ons land: in de Vooruit in Gent, in Zaal Lux in Herenthout, op wat toen nog Rock Torhout/Werchter heette of in de Brielpoort in Deinze. In 1993, op het hoogtepunt van zijn populariteit, stond hij ook op Blues Peer, een concert dat werd vereeuwigd op ‘Live In Belgium’.

Zijn carrière was tot dan een dolle rit die was begonnen in 1985, toen hij met bassist Joe Rockman en drummer Tom Stephen The Jeff Healey Band oprichtte. 1988 werd het jaar waarin de drie hun harde werk on the road bekroond zagen met een platencontract en de opnames van een debuutalbum. Op zich niks opzienbarends, want zo gaat dat nu eenmaal in de muziekindustrie, maar de band kreeg tijdens de studiosessies nog een bijkomende, lucratieve opdracht onder de neus geschoven: de soundtrack opnemen voor de nieuwe film met ‘Dirty Dancing’-ster Patrick Swayze.

Het trio speelde negentien nummers in, twaalf daarvan werden gebruikt in de film, vier belandden uiteindelijk op ‘Road House: Original Motion Picture Soundtrack’. Wat het allemaal nog mooier maakte: The Jeff Healey Band mocht in de prent ook opdraven als het zogeheten huisorkest van de Double Deuce, de club waar Swayze’s personage buitenwipper was. De clip van Roadhouse Blues (oorspronkelijk van The Doors) werd vertoond op tv-stations over de hele wereld, en zorgde ervoor dat The Jeff Healey Band ook buiten Amerika (en niet alleen in blueskringen) over de tongen ging.

Anno 2024 bevinden Patrick Swayze en Jeff Healey zich niet meer onder de levenden, maar toch werd de vijfendertigste verjaardag van ‘Road House’ afgelopen lente gevierd met – zo lieten we ons toch vertellen – een nogal flauwe remake van de film. Fans van de soundtrack daarentegen - en van Jeff Healey in het bijzonder – mogen zich echter wél in de handen wrijven, want de negentien nummers die voor ‘Road House’ werden ingeblikt verschijnen nu allemaal op een album. Zeven songs werden zelfs nooit eerder uitgebracht.

Het is niet de eerste keer dat weduwe Cristie Healey en boezemvriend Roger Costa, die zijn nalatenschap beheren, met onuitgegeven materiaal voor de dag komen, maar commercieel gezien is deze verzameling veruit de interessantste tot nu toe. Speciaal voor deze uitgave werden ook alle nummers door Costa opnieuw gemixt en geremasterd, zodat alles veel meer klinkt als een geheel, en de sound ook veel dichter aanleunt bij het rauwere groepsgeluid van The Jeff Healey Band in de beginjaren.

Op één eigen song na, One Foot On The Gravel, zijn het allemaal covers. De versies van Roadhouse Blues, I'm Tore Down (Sonny Thompson), When The Night Comes Falling From The Sky (Bob Dylan) en Hoochie Coochie Man (Willie Dixon) herinnert u zich misschien nog, maar hier klinken ze dus iets minder gepolijst dan op de officiële soundtrack uit 1989. Hetzelfde geldt trouwens voor John Hiatt-cover Confidence Man, die in ’88 ook al op Healey’s debuut ‘See The Light’ stond. Wat we op deze plaat horen is dus voornamelijk zang, gitaar, bas en drum, en voor de rest: ni zievere, speile!

Er staat klassieke blues op (Killing Floor van Howlin’ Wolf en I Just Want To Make Love To You van Willie Dixon), rock-n’-roll (Long Tall Sally van Little Richard, en Around & Around en Back In The USA van Chuck Berry), een soulsong (Knock On Wood van Eddie Floyd), drie nummers van Jimi Hendrix (Red House, Foxy Lady en Angel) en drie hits van eind jaren zestig, begin jaren zeventig (On The Road Again van Canned Heat, White Room van Cream en Travelin’ Band van Creedence Clearwater Revival). Minder bekend dan weer is Hear That Guitar Ring van Powder Blues Band, de Canadese groep waar Healey als tiener grote fan van was.

Is dit een must have? Neen, natuurlijk niet, maar het is wel heel jammer dat deze getalenteerde muzikant – in 2008 overleden op eenenveertigjarige leeftijd - stilaan in de vergetelheid is geraakt. Al bij al is dit een voortreffelijke collectie rechttoe rechtaan blues en rock, gebracht door een jonge, zelfverzekerde band die in ‘88 stilaan zijn sound had gevonden en stond te popelen om de deur van het repetitiehok open te trappen en de wijde wereld in te trekken.