The Deep Bells - Liberté
Sound In Silence
Het is een beetje gelogen als Sound in Silence ons met The Deep Bells een nieuwkomer in het artiestenroster belooft. Want elk project waarin je Jon Attwood of Yellow6 in terugvindt, klinkt sowieso (g)oud en vertrouwd, ook al is wederhelft Jason T. Lamoreaux of The Corrupting Sea zelf wel een nieuweling in het ambientlabel. Als je enigszins vertrouwd bent met één van de twee leden van dit nieuwe project, weet je dat we ons momenteel bevinden in het rijk van minimale muziek en instrumentale gitaardrone-ambient.
De titel van debuut ‘Liberté’ mag je in elk geval letterlijk nemen. Met acht tijdloze tracks zoekt het duo actief naar bevrijding, verlossing van het aardse, een soort van geestelijke trance. En daarvoor speelt het element “tijd” inderdaad niet mee, aangezien Jon en Jason zo’n twintig jaar bezig waren om deze plaat vorm te geven. Los daarvan zoeken de twee heren ook op een andere manier bevrijding: van het juk van zieke, corrupte en egoïstische politiekers, net zoals in de Franse Revolutie het geval was. Een punkboodschap in instrumentale ambient, dat is weer wat anders. In eigen woorden: “Freedom occurs naturally / Fascism is unnatural and breaks eventually under the weight of its means of control.” Bam!
En dan is daar natuurlijk de digitale snelweg, die geografische grenzen overstijgt en bestanden van gitaarklanken, synthesizers, vervormingspedalen en virtuele studio technieken kan uitwisselen met de andere kant van de wereld. Wat je krijgt, is een verhaal van doezeldromen en laag glijdende klanken of patronen. Vol zacht zwevende of zingende snaartonen die zichzelf in trance herhalen. Ze krijgen daar telkens trouwens ook negen, tien of elf minuten de tijd voor. Muziek die golft als poëzie. Waarbij de vakkundigheid van Yellow6 om zacht meanderende, herhaalde gitaarpatronen vol galm en melodie te laten evolueren tot een harmonieuze compositie wordt aangevuld met extra digitale sfeeraccenten van The Corrupting Sea.
Alweer zo’n geslaagd project dat het maximale uit minimale muziek haalt dus. Meer hoeven we daar ook niet over te vertellen. The Deep Bells moet je gewoon beleven. Neem er even je tijd voor, vermijd externe prikkels en geniet van optimale vrijheid.