The Charlatans - Modern Nature

BMG

Eerst een bekentenis: tot voor kort waren The Charlatans voor ons weinig meer dan een illustere naam. Het uithangbord van een band die jarenlang concurreerde met The Manic Street Preachers, Blur en Oasis. Een naam die de Britten trouwens deelden met een oude psychrockband uit 'Frisco. Doet er niet toe eigenlijk. Want ‘Modern Nature’, hun twaalfde album, zuigt alle aandacht op.

The Charlatans verloren drummer Jon Brookes in 2013 aan een hersentumor. Nu, anderhalf jaar later, neemt de band ijzersterk revanche. ‘Modern Nature’ loopt over van gevoel. En wat de plaat helemaal afmaakt: dat ze zo spontaan klinkt. De muziek mag nog zo geslepen zijn, er is niets geforceerds aan.

Neem een nummer als Let The Good Times Be Never Ending, een krachtige oproep van een band die een tragedie achter zich laat – en niet de eerste trouwens. Een orgel zorgt voor een ietwat plechtige intro. De song krijgt dan een dancegroove die knipoogt naar de vroege dagen van The Charlatans in de Madchester-scene.

Verder regeert soul: Tim Burgess wordt één met een koor. Bas en blazers, Hammond en Fender Rhodes maken onweerstaanbare uitstapjes. Gesofisticeerd en toch recht uit het hart.

Dat ene nummer vat de sterktes van ‘Modern Nature’ perfect samen. Wat niet betekent dat het album kiest voor één route. I Need You To Know gaat met zijn spookachtige mellotron de psychtoer op. So Oh en Trouble Understanding drijven op warme elektronica. En Lean In rockt stevig terwijl Talking In Tones, In The Tall Grass en Keep Enough gloeien als kooltjes in een midtempo-haard.

Voor een (voormalige) Britpopband gebruiken The Charlatans opvallend graag orgels en elektrische piano’s. En dat voelt als een vuurkorf bij bijtende vrieskou. De toetsenpartijen zorgen dat de meeslepende melodieën zacht neerkomen. Op Emilie communiceren ze trouwens mooi met de karaktervolle gitaren van Mark Collins.

En toch is er een song die nog meer beklijft dan alle andere: Come Home Baby. Een fraaie lap sixties-soul. Met een duellerende riff van gitaar en piano, een gevoelige vocal van Burgess en een wat haaks, vreugdevol refrein.

Het album geeft alvast aan dat The Charlatans na meer dan twintig jaar staan als een huis. Stevig en verleidelijk genoeg om nieuwe zieltjes binnen te trekken. Kort gezegd: ‘Modern Nature’ mag in geen enkel jaaroverzicht ontbreken!