The Black Box Revelation - Silver Threats

PIAS

We zijn er nog niet goed uit of we 'Silver Threats' best kunnen omschrijven als een "knoert" een "stoot" dan wel een fameuze "peer op onze muil". Feit is in ieder geval dat de overtreffende trap van "Belgen met internationaal niveau" meermaals wordt overschreden op de tweede langspeler van The Black Box Revelation. Missie geslaagd voor het meest ambitieuze duo van de lage landen? Absoluut!

Waar er bij de eerste telg van The Black Box Revelation al een bescheiden wolkje stoom uit onze oren blies, worden wij bij het beluisteren van dit bitsig werkje zonder mededogen van de ene hoek van de kamer naar de andere geslingerd.

Vettige en smerige bluesriffs, doorspekt met een stevige dosis drumadrenaline, zijn ook nu weer het handelsmerk. Niets nieuws onder de zon zegt u? Toch wel. 'Silver Threats' is veel hoekiger, potiger en vooral minder radiovriendelijk dan zijn voorganger. En laat dat nu vooral de reden zijn waarom dit plaatje al een dikke maand lang kampeert in onze cd-speler.

Opener en eerste single High On A Wire zet de toon voor een helse rollercoastertrip die vijfenveertig minuten later met het buitengewoon destructieve Here Comes The Kick een abrupt einde kent. Bij het horen van deze laatste song dwalen onze gedachten even af naar de hidden track op Nirvana's 'Nevermind'. U weet nog wel: Endless Nameless, waarmee de heren grungepioniers keer op keer het podium tot een containerpark verbouwden.

Het is net die spanning, die grimmigheid die elders ook hoogtij viert en waaruit haast blijkt dat bepaalde songs geschreven zijn om live de boel zonder verpinken te doen ontploffen. Zo wordt de bloeddorstigheid van Run Wild perfect aangevuld door de stomende riff die 5 O'Clock Turn Back Time voortstuwt. Of wat te denken van Do I Know You. Een bommetje dat op ingenieuze wijze de explosiviteit van The White Stripes weet te combineren met de wall of sound van The Stooges.

Toch schieten de heren Paternoster en Van Dijck niet altijd met hetzelfde trefzekere kruit. Where Has All This Mess Begun en het slepend akoestische Our Town Has Changed For Years Now missen de drive die we dan weer wel in Love Licks terugvinden. Die laatste is namelijk een song die aanvoelt alsof het geschreven is tijdens een vervaarlijk kronkelende vrijpartij in de achtertuin van Jon Spencer.

U vraagt naar een eindverdict? Wel, wij zouden 'Silver Threats' één van de smerigste inlandse platen van het laatste jaar - wat zeggen we - van het laatste decennium kunnen noemen. Op enkele kleine schoonheidsfouten na is dit duo er absoluut klaar voor om menig Europees muziekliefhebber Sugar Jacksongewijs een flink pak rammel te verkopen. "Oep z'n bakkes!" zeggen we dan.