The Beat Escape - Life Is Short, The Answer's Long

Bella Union

Even omgedraaid. Het Canadese duo The Beat Escape is begonnen als maker van sfeer- en natuurvideo’s en heeft dan besloten ook muziek te maken. Om maar met een kleine statement te zeggen dat dit debuut met bombastische titel enige filmische allures heeft. Een relaxte mood, enkele pittige beats en een stevige dosis synthesizerlagen helpt dan om een sterke, melodieuze elektronicaplaat te maken.

Addy Weitzman en Patrick A Boivin houden duidelijk van ongrijpbaarheid, de balans tussen droom en realiteit en atmosferische psychedelica. Dit debuut van The Beat Escape bulkt immers van de lazy synths, reverb en echo’s en ruimte vullende elektronica. Sfeer primeert op ‘Life Is Short The Answer’s Long’. Let op: zonder daarom ook maar een seconde complex te worden. Het tweetal plaatst immers de diverse muzikale lagen naast elkaar in plaats van over elkaar. Met een prima gevoel voor melodie en esthetica, leunen de negen tracks op dit album op een fraaie , doordachte structuur.

Dat alles is een prima kader voor de ontzettend holle, nazinderende zang van Weitzmann. De lichte ambientscapes, warme basgitaar en diepe echostem die elkaar langzaam versterken in het opklimmende Limestone Alps met zijn inlopende schuifelbeats, had zo op een shoegazeplaat gekund: lekker neerdrukkend en je als een warm, vertrouwd laken omwikkelend. Zo voelt in feite heel dit album aan: geborgen. Ook al gaan de grooves en synthesizermotieven er wat steviger tegenaan (zoals in het door Adam Feingold geschreven More Dreams), de zweverige, lichtblauw gekleurde achtergrond blijft je inpakken.

En dan kom je ook al snel tot de conclusie dat voor deze fijne gevoelselektronica in feite geen geschikte, ophemelende termen bestaan. Ambientpop? Chillhouse? Poplounge? Doe er maar een gooi naar. In elk geval was dit prima spek voor de bek van producer Jori Hulkkonen, iemand die wel houdt van dat ontastbaar accentje en muziek die hitgevoelig is, maar net dat eigenwijze accentje bevat om onontdekt te blijven. Harmonieus, hypnotiserend, tot zelfs verslavend. Deze plaat is meer een soort van muziekschilderij. Eentje waarnaar je kan blijven staren en die je dan zelf aanvult met je eigen gevoel en ervaring.