Témé Tan - Témé Tan

Pias Records

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px 'Helvetica Neue'; color: #000000; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font-kerning: none}

Geboren in Congo, getogen met rumba en zouk in Brussel en Kinshasa; Témé Tan slorpte een pak op en stoot dat nu allemaal uit op de titelloze debuutplaat. Het resultaat is bijzonder straf. Vraag maar aan de kijklustigen op Esperanzah en Dour afgelopen zomer. Baloji kent een zwierige opvolger.

De vergelijking met MC Balo zal nog vaak gemaakt worden, maar Témé Tans Afro-pop is een pak beheerster. Zo laat hij in opener Améthys knappe melodietjes uit de synths rollen en worden er subtiele gitaarplukken of belgerinkel aan toegevoegd. Meer moet het soms niet zijn.

Ook koorgezang is veelvuldig aanwezig. In Ça Va Pas La Tête (geselecteerd voor de FIFA-soundtrack) samplet hij er kunstige loops mee, met “une petite fête” tot gevolg. Maar het is pas in Champion dat er, wars van de à l’aise-aanpak, naar een hoogtepunt wordt gewerkt. Dat wordt nooit bereikt, maar het onthult wel het potentieel onder de motorkap. Kan ooit nog van pas komen; als bruisend slotstuk in een volgestouwde Barn op Rock Werchter bijvoorbeeld. Coups De Griffe bewijst dat dit geen eenmalig kunstje is.

Maar (nog) niet alles transformeert hij in goud. In Ouvrir La Cage raakt hij (of wij?) verdwaald in een geharrewar van bedrukte beats en flets gezang. Het is één van de weinige dipjes op dit verder uitstekend album. Le Ciel toont namelijk dat het kan om je nummer uit te bouwen rond kletterende percussie en een afkooksel van triphop.

Ondanks de soms beladen teksten is er voorts veel feelgood; en godzijdank niet van de kleffe soort. Menteur laat je swingen, Matiti en Olivia houden het intiem (Is dit Ibeyi?), Tatou Kite brengt blazers aan, terwijl Hospital ingetogen afsluit. Het pallet aan kunde is rijk gevuld. We hebben gedanst en ook broos meegewiegd.

Tijdens zijn jeugd kon Témé Tan niet kiezen tussen rappen of zingen zoals Michael Jackson. Het werd duidelijk niet het eerste, maar al evenmin het tweede. Neen, we hoorden uitlopers van bossanova en tropicalia in een pop-jasje, aangemeten door Témé Tan zelve. Het levert een geweldig visitekaartje op.