SUUNS & Jerusalem In My Heart - SUUNS & Jerusalem In My Heart

Secretly Canadian

Het was niet geheel naar de zin van SUUNS dat 2020 werd uitgeleend aan Nike voor een commercial. Maar als er dan plotseling "a shitload of money" op je rekening staat, maak je daar toch gewoon het beste (en een nieuwe plaat) van. En ... je haalt er een vriend bij.

SUUNS diepte Radwan Moumneh, beter bekend onder zijn artiestennaam Jerusalem In My Heart (JIMH), op. Het resultaat is absoluut de moeite. Het refereert aan Eno's en Byrnes dertig jaar oude Regiment - al is het iets minder verbluffend en ook ietsje anders. Want waar Eno en Byrne werkten met een sample van Dunya Yunis, zijn de gezangen hier the real thing. Moumneh is namelijk Libanees van origine en verwerkt zijn roots steeds in zijn werk. Ook hier.

Dat opener 2amoutu I7tirakan doet denken aan Jean-Michel Jarre heeft - als je even naar zijn andere werk luistert - vooral met JIMH te maken. Maar SUUNS legde er wel een funky drumbasis onder. Helemaal anders gaat het eraan toe op Metal, dat geregeerd wordt door gitaren met een Arabische bijklank. Het resultaat is in beide gevallen erg smakelijk en spannend, ook al heb je nog geen stem gehoord. De clash van de twee werelden werkt uitstekend.

Self komt traag op gang, maar draait dan als onstopbare derwisjen rond en rond op de gezangen van Moumneh. De onderliggende basdrum krijgt een verlengde in het mysterieuze In Touch, dat via je hoofd(telefoon) onder je huid kruipt. Halverwege krijg je het gezelschap van een stem die lonkt naar Laurie Andersons Superman.

Elektronica neemt het op Gazelles In Flight langzaam over van wat klinkt als dwarsliggende krekels in een Afrikaanse nacht. Opnieuw neemt JIMH het voortouw. Het is er zeker niet minder boeiend om. Leyla is de eenvoud zelve en lijkt eerder de stempel van SUUNS te dragen. Het is een kort, maar prachtig tussendoortje.

Toch zijn het de nummers waarin de twee invloeden samenvloeien die pas echt potten breken. En dan zit je bij afsluiter 3attam Babey helemaal goed. Elektronica en band, gezangen en muziek, het past allemaal in elkaar. Als sappige couscous bij een perfect afgekruide lamstajine. Het wordt alleen maar spannender naarmate de song vordert.

Je zou er bijna dankbaar om zijn dat Nike 2020 koos. Want van dit soort experimenten mag SUUNS er best nog een paar maken.