Stef Bos - Tijd Om Te Gaan Leven
Coast to Coast
Stef Bos, dat is een stijl, een piano, Zuid-Afrika. Dat is Nederland en België, enkele klassiekers, een oeuvre dat stilaan indrukwekkend wordt. Stef Bos is een artiest naar ons hart en een zekerheid in de betere muziek van de Lage Landen en de verre Kaap.
En nu komt hij met zijn zoveelste plaat met de in deze tijden van deconfinatie inspirerende en aansporende titel ‘Tijd Om Te Gaan Leven’. Een wat filosofische titel voor misschien wel de meest filosofische liedjesmaker uit onze contreien. Getuige naast de vele, vele andere zinnen, de opening van Ruimte, het eerste lied op de plaat: “Hoe kleiner je bent, hoe groter de ruimte / hoe verder je gaat, hoe dichter je komt”. Vintage Stef Bos en meteen ook de teneur van de hele plaat. Uiteindelijk zingt Bos steeds over dromen, het ontdekken van de wereld, woede, onmacht, liefde, maar hij doet dat met de ontwapenende eerlijkheid die hem zo geliefd maakt bij de fans. Je kunt niet anders dan geloven wat hij zingt. Geen spatje gemaaktheid zit er in zijn oeuvre. Elke nieuwe plaat en - bij uitbreiding - elk concert van Bos maakt van iemand een ander, doorgaans gelukkiger mens.
In het titelnummer Tijd Om Te Gaan Leven maakt Bos de balans op van zijn leven en van de wereld waarin hij leeft en besluit dat… het tijd is om te gaan leven. Wat dat voor de rest voor hem betekent krijgen we een hele plaat lang te horen in mooie verzen en prachtige composities, doorweven met drie instrumentale stukjes van Steven Cornillie, die samen met Stef Bos ook voor de productie tekende. De Klim ijkt zijn statuut als zanger. In Nergens Geweest relativeert hij de dwang naar exotiek en extreme reizen en de ballade Mooier Met De Tijd is van het mooiste dat hij ooit gemaakt heeft.
Bos’ stijl blijkt heel soepel: met een rustige intro als aanzet tot een gitaarballade, vloeit Ons Hoofd Is Een Huis moeiteloos over in een stukje rapproza – steeds beschouwend natuurlijk – van DIggydex. Onverwacht, maar het werkt. Toch is dit album eerder rustig qua ritme. Lorelei heeft wel een wiegend ritme en Alles Wat Onhaalbaar Lijkt drijft op een fris en lentelijk muziekje, maar je ledematen zullen er niet van uit de kom geraken. Bos maakte een beschouwende plaat met prachtige melodieën, te genieten op een rustig terras met een zoete drank die de keel balsemt en het hart verwent.
‘Tijd Om Te Gaan Leven’ is het zoveelste bewijs dat Bos een ijzersterk songwriter is met een open blik op de wereld en zichzelf en dat weet hij telkens in songs die er toe doen te verklanken. Wij zullen ons nog lang laven aan Stef Bos.