Somi - Petite Afrique

Sony

De New Yorkse Somi, Senior TedX fellow en oprichtster van New Africa Live, bracht in 2014 'Lagos Music Salon' uit, waarop ze haar jazz en r&b mengde met de drukte van het Nigeriaanse Lagos. Op opvolger 'Petite Afrique' keert ze terug naar Harlem, New York, de stad die zeer duidelijk te maken heeft gehad met een migratieverleden. 

Petite Afrique

Als dochter van Rwandese en Ugandese immigranten is migratie voor Somi vanzelfsprekend een issue. Dat ze van kind af aan in verschillende landen (Zambia, Kenia) heeft gewoond, is dan ook niet zonder effect gebleven op de muziek die ze aflevert.

'Petite Afrique' staat voor een stukje Harlem waarin diversiteit en de meltingpot vanzelfsprekend geacht worden. Zo gebruikt ze zelfs stukjes van conversaties met inwoners om haar verhalencyclus te verrijken.

Voor het album deed ze beroep op Keith Witty, die ook het voorafgaande 'Lagos Music Salon' produceerde. Verder laat Somi zich omringen door gitarist Liberty Ellman, pianist Toru Dodo, bassist Michael Olatuja en meesterdrummer Nate Smith. En alsof dat nog niet genoeg was, helpen de uit Trinidad afkomstige trompettist Etienne Charles, zelf ooit een immigrant en hier naast muzikant ook producent en samenwerkend songschrijver, evenals tenorsaxofonist Marcus Strickland en altsaxofonist Jaleel Shaw een aardig handje mee.

De jazzinsteek op dit album, waarin eveneens Afrikaans en Latijns-Amerikaanse invloeden opduiken, is duidelijk. Somi zet zich in de traditie van muzikale iconen als Miriam Makeba en Nina Simone, maar is duidelijk ook op de hoogte van het werk van pakweg Cassandra Wilson en Esperanza Spalding.

In de eigenlijke opener Alien, die de korte sfeerzetter Disappearing Act I opvolgt, herwerkt ze Sting-classic An Englishman In New York tot "I'm an African in New York"; een eenmalig gegeven, want ze heeft genoeg eigen songs zoals het zalig groovende The Wild One.

Raciale en culturele identiteit blijkt een centraal thema, onder meer in het funky en voor zich sprekende Black Enough, dat geïnspireerd is op de Black Lives Matter-beweging en waarin prima trompetwerk huist. Toch houdt ze vooral van het klassiekere jazzwerk. Dat blijkt uit The Gentry (ft. Aloe Blacc), waarin de invloed van zachte, strelende jazz van klasbakken als Sir Duke Ellington en Charles Mingus doorschemert.

En met het donkere They're Like Ghosts, slechts één van de hoogtepunten, zet de zangeres een pracht van een prestatie neer; een romantische ballad vol kille beats, waarin de herinnering aan migratie en een gedwongen afscheid centraal staan. Dat ze kind is van verschillende werelden uit zich ook in  Kadiatou The Beautiful waarin Somi haar vocaal talent kan uitspelen, terwijl Holy Room, een reactie op de overheersende islamofobie, wederom een fluwelen ballad is.

Activisme, dat hier volop aanwezig is, en fijne muziek gaan hier perfect hand in hand. Somi maakte een actueel en verhalend album dat zowel vormelijk als inhoudelijk steek houdt. 'Petite Afrique' is een vitale en muzikale ode aan de diversiteit.

30 april 2017
Philippe De Cleen