Sneaks - Happy Birthday

Merge Records

Happy Birthday

“If the kids complain / let them complain / I need some time for my vanity.”, aldus de Amerikaanse DIY artieste Eva Moolchan op de nieuwe plaat. Een album waar de Corona invloeden van afdruipen. Maar die met zware synthgrooves, hippe beats en zowel tollende als zwevende melodieën ook stevig op de dansspieren werkt – een lockdowndansje dan.

De vierde plaat van Eva Moolchan aka Sneaks heeft de huis-tuin-keuken-aanpak van tweeminutensongs op een viersporenrecorder met bas en drumcomputer een stevig stuk verbreed. Noem het ervaring, de wilde postpunkharen die meer in de dansbenen zijn neergedaald en de invloed van producers Carlos Hernandez en Jacknife Lee, die onder meer ook U2 en Robbie Williams onder hun bondgenoten mogen rekenen. Het gevolg is negen volwaardige songs, die nog steeds kort afgeblokt worden aan de drie minutengrens, maar toch al meer lagen, melodieën en subtiliteit vertonen.

Denk aan een soort van ruwe, duistere popwave-dancetracks waarop basgrooves keer op keer heerlijk loodzwaar doorwegen en Moolchan zowel hoog durft te bezweren, neurotisch te scanderen (Slightly Sophisticated) als aritmische spoken word-brabbels te uiten (Mars In Virgo). Zowel aanstekelijk als mysterieus. Dat laatste aangewakkerd door zwevende, ijle scapes die het strakke kostuum van vierkwartmaten proberen te doorprikken. Al valt het op dat de dame ook regelmatig bewust net naast de melodie of achter de maat zingt wat voor enkele bizarre atonale en aritmische accenten zorgt.

De eightiesinvloeden druipen in elk geval van ‘Happy Birthday’ af. Oorzaak: die zwarte synths die wel ter plekke en in one take op de Casio gespeeld lijken te worden. En dat tegelijkertijd duistere en blitse sfeertje dat ook op de latenight-neonreclame op de hoes weergegeven wordt. Soms grijpt dit album dan ook stevig naar de ballen om even later in zijn onvolkomenheid bijna storend te zijn. En een enkele keer verrast Sneaks ook echt. Zoals in een hiphoppend, vocaal door elkaar rijmend en scanderend Winter Weather waarin in feite enkel de slogan “I don’t wanna be alone no more”, blijft hangen na een mooie warboel van ritme en zang.

Soms hoeven artiesten geen volledige entourage of high end-studio’s om het muzikale ei uit te broeden. En dat is bij Sneaks duidelijk het geval. Dit is een leuk, kort en blits doe-het-zelf plaatje. Meer hoef je er niet achter te zoeken. “Tell me do you wanna go out tonight”, opent Eva Moolchan. Laten we daaraan vastgrijpen.

13 januari 2021
Johan Giglot