Smith & Burrows - Funny Looking Angels
Play It Again Sam
Toen we onlangs als een kuddedier door de winkelstraten schuifelden en daarbij gekweld werden door gruwelijke creaties als Mary's Boy Child van Boney M. werd het ons even te veel. Gelukkig ontdekten we dat er ook muzikanten zijn die minder infantiel met het eindejaar omgaan, zoals Tom Smith (Editors) & Andy Burrows (We Are Scientists), twee 'Funny Looking Angels' die het kerstgevoel weer vleugels geven.
Kerstmis staat gelijk aan verplichtingen, commercie en verlof dat je liever anders had willen besteden. Maar tegelijk brengt het warmte in barre dagen, toenadering in loshangende families en een bijna tastbaar besef van het verglijden van de jaren. 'Funny Looking Angels' is van dat gevoel doordrongen.
De samenwerking tussen Smith & Burrows is gebouwd op hun vriendschap, een thema dat onlosmakelijk met hun eerste gezamenlijke album verbonden is, zoals in de prachtige openingswoorden van deze kerstklassieker in wording: "God damn this snow, will I ever get where I wanna go? // And so I skate across the Thames, hand in hand with all my friends." When The Thames Froze is een van de slechts vier songs die ze samen schreven, maar de verdienste van Smith & Burrows gaat veel verder dan dat.
'Funny Looking Angels' is immers niet opgetrokken uit poedersneeuw. De mengeling van eigen songs en interpretaties is zo coherent dat je er een pijnlijke sneeuwbal van kan kneden. Een warme, karaktervolle klankkleur (met belletjes, piano, akoestische gitaar en hier en daar strijkers en een koor) schetst winterse landschappen. De juxtapositie van Smiths bariton en Burrows' zweverige indiestem zorgt voor unieke schakeringen.
When The Thames Froze, As The Snowflakes Fall, het orkestrale Rosslyn en This Ain't New Jersey - de vier eigen composities - zijn dan ook nauwelijks te onderscheiden van de covers. Die covers zijn trouwens niet altijd uit de kerstboom geplukt, maar passen wel in het plaatje. Neem nu Wonderful Life, naar het origineel van singer-songwriter Colin Vearncombe, alias Black, of Only You van Yazoo. Delta, cultband uit Birmingham, leverde de titelsong van de plaat en On And On is een nummer van Longpigs, een Britpopband waar Richard Hawley ooit bij speelde.
De meest bloedstollende interpretaties zijn echter die van The Christmas Song, een duet tussen Smith en nachtegaal Agnes Obel, en In The Bleak Midwinter, een compositie van Gustav Holst (1974-1934), die cruciaal was voor de Britse muziek uit het late en post-victoriaanse tijdperk. Eigenlijk weet enkel Wonderful Life ons nauwelijks te raken. De hartslagbeat is te nerveus, scheidt de strofe te zeer van het refrein en haalt de soepele tred uit het origineel.
Als je echter bedenkt dat we nooit hadden verwacht ooit door een kerstplaat meegesleept te worden, dan kan je nagaan wat voor puike prestatie Smith & Burrows hier neerzetten. 'Funny Looking Angels' is een plaatje om te geven en te krijgen, maar vooral om jaar na jaar non-stop te draaien als de kudde weer begint te trippen op Boney M.