SHHE - Shhe

One Little Indian

Su Shaw is van vele markten thuis, maar nu brengt ze als SHHE haar debuutalbum uit en dat is er eentje die uw aandacht verdient en sowieso opeist.

SHHE is het alter-ego van de Schots-Portugese artieste en producer Su Shaw die eerder traditionele singer-songliedjes bracht als Panda Su, maar die nu haar twee nationaliteiten perfect samen laat komen in nieuwe muziek die zowel donker als verleidelijk klinkt. Denk aan Bat For Lashes meets Zola Jesus en je komt in de buurt. In zeven nummers neemt SHHE je mee naar haar innerlijke twijfels tijdens een intense periode van persoonlijke verandering. In elke song stelt ze haar identiteit in vraag, maar ze doet dat achter zwarte, doorzichtige sluiers en op verschillende niveaus.

Haar debuutsingle van eerder dit jaar, Eyes Shut, mag de plaat openen. Het is een spaarzaam gearrangeerde song waarin Shaws stem duidelijk vooraan zit, terwijl op de achtergrond golven van synths aan komen rollen. Wij moesten aan Ivy Falls denken. Dat gold ook voor tweede single Saint Cyrus, al klinkt die een pak killer dan de opener. In vergelijking met de derde track Emma daarentegen, klinkt Saint Cyrus dan wel desolaat, maar toch nog vrij luchtig. Met Emma duikt SHHE regelrecht een vochtige gothic kelder in. Een holle bas rolt aan en af en de percussie klinkt gortdroog en repetitief. En ook dat is maar een opstapje naar wat nog komen gaat.

Wat te denken immers van de zin “You’re not nice / So why do we do it again / every night…”, uit Beds, ook al een track met minimale, maar zeer effectieve omlijsting van Shaws stem. Ook dat zal later nog veranderen, maar eerst is er nog Boy, een break-upsong waarin rauwe beats de wanhoop en eenzaamheid nog beter vatten dan de tekst. Die tekst is nochtans regelmatig poëtisch en pakkend. Zo zingt Shaw in Maps: “Your love is like an island on a map / that I can not find / Although I know the coördinates like the back of my hand”. En als de tekst ontbreekt, zoals in de zes minuten durende slottrack Maps 2, besef je pas dat de stem van Shaw onmisbaar is. Met synths alleen overtuigt SHHE een pak minder. Of is het omdat het hier ook vruchteloos zoeken is naar een echte melodie?

Met zeven tracks zouden wij eerder spreken van een ep dan van een album, maar de eerste zes songs van deze plaat zijn dermate beklijvend dat we hier niet over willen muggenziften en integendeel benieuwd uitkijken naar wat er nog zal volgen. Het is niet voor niets dat One Little Indian, ook de stal van Björk, dit debuut uitbrengt.