Sharon Van Etten - We've Been Going About This All Wrong

Konkurrent

Inmiddels alweer de zesde, deze 'We’ve Been Going About This All Wrong' van Sharon Van Etten, de singer-songwriter met de breekbare stem uit New Jersey. En het is een mooie, statige plaat geworden die perfect de pandemische en politiek tumultueuze tijd verklankt.

Sharon Van Etten hanteert al sinds het debuut 'Because I Was In Love' uit 2009 een vrij intimistische, ingetogen stijl die beetje bij beetje toch breder werd gearrangeerd en een wijdser palet hanteert. Vrolijk huppelende popmelodieën hoef je niet te verwachten van Van Etten. Daarvoor is ze te gereserveerd, maar ze zal steevast naar begrip en de zin van het leven graven. 

En dat is niet anders op 'We’ve Been Going About This All Wrong'. De titel geeft het eigenlijk al goed aan: hoe vergaat het de wereld en blijven we overeind aan het einde van het verhaal? Doen we genoeg ons stinkende best voor onszelf en voor degenen rondom ons? Deze schier hopeloze queeste geeft onmiddellijk onze kwetsbaarheid weer en die klinkt in bijna ieder nummer door. Vooral in Born: “I knew where I was born / I knew where I was blamed by the world”.  Schuld en boete en dat op de mooist mogelijke manier laten weerklinken. Van Etten kan dat als één van de beteren uit dit tijdsvak.  

Afgelopen periode was, los van de pandemie, een bewogen tijd voor Van Etten die van het ene eind van het land naar het andere verhuisde, trouwde en een gezin stichtte in de meest onzekere der tijden. En dan nog en passant een gepassioneerde plaat componeren en opnemen, waarbij ze omnipresent zowel gitaar, synths, piano als drummachine zelf bezigt, geholpen door Jorge Balbi op drums, Devon Hoff op bas en Charley Damski op toetsen en gitaar. 

Deze plaat werd niet voorafgegaan door singles. Porta en Used To It werden niet weerhouden, aangezien ze volgens haar niet pasten in het concept van de plaat: “These ten songs are designed to be listened to in order, at once, so that a much larger story of hope, loss, longing and resilience can be told." Wie dan toch graaft naar het meest hitgevoelige nummer, komt uit bij Mistakes. Trouwens, heel de plaat bevat korte, kernachtige titels die vaak niets aan de verbeelding overlaten.

Er zit donkerte in deze plaat, maar ook lichtflitsen en haar melancholische stem benadrukt dit gevoel en zorgt voor veel hartzeer maar ook voor hoop. De plaat vraagt een extra inspanning, want niet alles wordt zomaar bloot gegeven bij eerste beluistering. Wie de moeite doet, ontdekt veel schoons, handig laverend tussen verdriet en vreugde en letterlijk op weg naar nieuwe horizonten.