School Is Cool - Entropology

Keremos/PIAS

Meer dan een jaar later komt het debuut ‘Entropology’ eindelijk uit, de laatste maanden voorafgegaan door nieuwe singles die het steevast tot de hoogste regionen van de Afrekening schopten. Er is niemand in jong Vlaanderenland te vinden, die niet mee kan zingen met In Want Of Something en The World Is Gonna End Tonight. Als ex-winnaars van de Rock Rally betaamt het dat de plaat eerst uitkomt als bijlage bij het organiserende weekblad, maar de echte fans bijten beter nog op een houtje. De cd in de krantenwinkel zal maar een light versie zijn. Wie het echte werk wil op vlak van artwork moet naar de platenboer.

Entropology

Maar hoe klinkt dit debuut eigenlijk? In vier woorden: meeslepend, barok, bezield en intellectueel. Alsof Arcade Fire, Villagers en Monteverdi in de blender werden gestopt en overgoten werden met een saus van lyrics die refereren aan Camus, Claude Lèvi-Strauss en Murakami. En zo klinkt School Is Cool uiteindelijk alleen maar als zichzelf.

Zestien nummers passeren de revue in vijfenveertig minuten. Telkens is er na vijf energieke nummers een interludium. Enkel dan kun je even naar adem happen, want de plaat is van een ontstellend hoog niveau. Hoogtepunten opsommen zou de andere nummers oneer aandoen. Zet gewoon die hoofdtelefoon op en laat je overdonderen door de droge drums, de striemende strijkers en klagende accordeonklanken, de exotische sétar uit Perzië, de klaterende klokkenspelen en de hamerende piano.

Eén minpuntje: het drumwerk doet dan wel denken aan These New Puritans, maar de stem van Genard snijdt nooit echt diep. Daardoor missen sommige nummers een beetje dreiging. Enkel Dawn And A Newly Hatched Damselfly met snedig gitaarwerk en Warpaint met zijn new wave synths zijn iets donkerder. Nu ja, de betoverende titeltrack sluit dit album af zoals het begon: onaards mooi. We gaan dus niet muggenziften.

Entropologie zou de wetenschap zijn van het analyseren van het verval van vitaliteit en energie. Verval hebben wij nergens gehoord. Vitaliteit en energie des te meer. Eigenlijk had op deze plaat een waarschuwingssticker gemoeten: onmogelijk volledig te bespreken. Een rijker debuut hoorden wij nog niet.

23 oktober 2011
Marc Alenus