Schneider Kacirek - Radius Walk

Bureau B

Soms loont het om even te kijken naar welk label achter een release zit. In dit geval is dat Bureau B, het zusterlabel van het Duitse Tapete Records dat zich gespecialiseerd heeft in het onder de aandacht brengen van obscuur, vergeten krautrockmateriaal en de artiesten die daar tot vandaag nog mee aan de slag gaan. In het geval van Stefan Schneider (Mapstation, To Rococo Rot) en Sven Kacirek Field gaat het om de tweede boreling uit een reeds vier jaar durende samenwerking, waarin de experimentele drone-elektronica van de eerste en de abstracte ritmiek van de tweede elkaar vinden.

Waar de bindende factor op de eerste plaat ‘Shadows Documents’ traditionele muziek uit Kenya was, meer bepaald de eigenzinnige interpretatie daarvan, draait het op dit album rond de bevreemdende zang van de Ethiopisch-Zweedse freejazzsopraan Sofia Jernberg. Dit weliswaar maar op drie van de acht tracks, maar dat blijkt toch voldoende voor een prominente hoofdrol. Die nog meer live-gerichte aanpak van Schneider en Kacirek is het logische gevolg van een lange tournee waarop beide heren met drumstel en analoge synthesizers op elkaar leerden inspelen.

Dat klinkt dus als een doordacht, compact geheel. Nope! Het duo blijft zich bedienen van een scherpe eigenzinnigheid die jazz, ambient en krautrock verbindt en waarin constructie en destructie, zin en onzin elkaar afwisselen. In elk van de acht tracks op dit album zit het manifeste gevoel van een experimentele livejam, een toevallige ontmoeting. Dat geldt zowel voor het met minimale drones en korte slagritmes omkaderde sfeerzangmoment I Atlanten (met bizarre, oud-Zweedse tekst), als het erg rommelige Arbeit 16, waarin de opname van een windklok langzaam structuur vindt, die abrupt verdwijnt voor een abstracte ambient van zoemtonen en diep gebonk.

Dat laatste is trouwens een fraaie constante. Schneider zoekt telkens een waanzinnig diep bonkende ondergrond van bassen op, die tot in de kleine teen nazinderen als een duistere, volle donderwolk. Wanneer die tegen de dromerige tonen van een marimba worden uitgespeeld en met vrijzinnig drumwerk en sissende samples omgord zijn (Lumpur), ontstaat een ronduit intrigerend geheel van hoog en laag, diep en oppervlakkig. Maar de allergrootste knaller op deze bizarre, intrigerende plaat is allicht nog Back. Met zijn tijd van 7:37 lijkt hij ook effectief aan te vangen als een Boeiing in een minimalisme van een opstartende motor, vervormd vliegtuiggezoem en overslaande motorzuigers. Denk aan een soort machinale, minimal techno waarin die typerende basdrones voor een duister, compact gevoel zorgen.

Dit is weer zo’n plaat waar veel over verteld kan worden, maar waar je beter over kan zwijgen. Luister en beleef. ‘Radius Walk’ bevat een soort van live gebrachte, elektronische nonsense waarin mensen zich meteen kunnen vinden of waarvan ze juist ontzettend ziek worden. Maar u was al gewaarschuwd. We zitten bij Bureau B.