Scenario II - A New Dawn

Hysteria Music

Lang geleden dat het Nederlandse Scenario II nog eens van zich had laten horen. Het zestal uit Eindhoven produceert stevige death/thrash; zoals het een Nederlandse band betaamt weliswaar met een dikke, symfonische rand. Tot 2006 gingen ze onder de naam Aura door het leven, maar in 2009 kreeg de plaat 'Uniforms Of Death' toch de naam Scenario II opgekleefd. Het vervolg 'A New Dawn' liet dan weer acht lange jaren op zich wachten.

A New Dawn

Wat Scenario II het meest onderscheidt van die Zweedse deathmetalbands waar ze ongetwijfeld zwaar fan van zijn, is de klassieke operastem van Myrthe Van Beest (what's in a name). Het is dan ook zij die ons tijdens de intro The Darkest Hour opnieuw verwelkomt met een melodie die terugkeert nadat een zware gitaarriff de titeltrack op gang heeft getrokken. Brutale riffs en grunts in combinatie met een bombastische melodie, het is een recept dat blijft boeien. Zeker als het, zoals in dit geval, met veel zorg wordt bereid.

Ook wie zijn metal net zoals zijn koffie liefst zo zwart mogelijk consumeert, hoeft nog niet direct weg te klikken. Nummers als Awake en Rapture verraden dat gitarist-songwriter-toetsenist Mark Van Doren wellicht ook de theatrale black metal van bands als Dimmu Borgir en Cradle Of Filth weet te appreciëren. Hij weet die invloeden wel in te lassen in de eigen sound zodat die nummers niet gaan vloeken met de rest.

De plaat gaat over een postapocalyptisch woestenij. En dat plaatje wordt wellicht het best geschetst tijdens de intro The Promised Wasteland en het nummer Hysteria; geen cover van Muse of Def Leppard voor alle duidelijkheid. Voor de metalheads, die melodie hoog hebben zitten, is het opnieuw smullen geblazen.

Als u zou vragen om toch op zijn minst één minder puntje te noemen, dan zouden we wellicht moeten toegeven dat de gromstem van Bas De Kruyff soms nogal eentonig durft over te komen. Problematisch is dat allerminst, zeker omdat er meer dan genoeg toetsen zijn toegevoegd die ervoor zorgen dat het allemaal boeiend blijft; hetzij symfonische of, zoals tijdens Endgame, waar een subtiel keyboardje voor een bij momenten gotisch sfeertje zorgt. Tijdens Disclosure zorgt De Kruyff dan weer zelf voor afwisseling met enkele black metalkrijsen in plaats van die eeuwige grunts.

Eindigen doen we zoals we waren begonnen. Stand Ablaze is een cover van In Flames, maar blijkt perfect te passen in het geheel. Best een boeiend plaatje dus, die nieuwe Scenario II. Ze zetten een geheel eigen sound neer die fans van zowel symfonische, melodic death als black metal pleegt aan te spreken. En zeggen dat we ze zonder onze fotograaf zelfs nooit onder oren hadden gekregen.

2 maart 2017
Nic De Schepper