Samaris - Black Lights

One Little Indian

Het is wat kort door de bocht om het trio Samaris nog als IJslandse groep te bestempelen, als blijkt dat Þórður Kári Steinþórsson als technoproducer in Berlijn resideert, Áslaug Rún Magnúsdóttir in Den Haag studeert en Jófríður Ákadóttir de wereld afreist om de wortels van Ierse folk te ontdekken. Is het dan verwonderlijk dat hun tweede langspeler niet meer uitsluitend focust op broze, Scandinavische elektronica?

Black Lights

Toegegeven: toetsenist, klarinettist en zangeres hebben elkaar dan wel amper fysiek ontmoet bij het tot stand komen van 'Black Lights', aan de cohesie van de plaat zal het niet liggen. Het sprookjesachtige karakter van Samaris heeft plaatsgemaakt voor kille, basgedreven elektropop. Zacht ontmoet hard in een vrij minimaal landschap van sneeuw en ijspegels. Je mag de titel dan ook letterlijk nemen. De frêle zang van Jófríður - zoek zelf maar even op hoe je dat moet uitspreken - bevindt zich in een wereld van pompende postdubstep en hoekige basmuziek.

Verwacht in elk geval geen drukte, eerder een soort van ritmische gedrevenheid: traag pompend en diep bonkend met uit de aarde opwellende bassen die zingen en zinderen. Het is dan ook een productietechnisch hoogstandje om vooral sfeer te creëren met echo, galm en wijd uitdijende synthesizerlagen zodat een subtiel ambientlandschap ontstaat. Versterk dat dan nog eens met een stevige dubgalm of een fijne tussentoets op afsluiter In Deep, en je krijgt een monster van een digidubtrack, die zelfs durft knipogen naar Burial.

Negen keer op rij balanceert de plaat op de rand tussen sacraal en hypermodern. Zo kan een hoogtechnologisch I Will overschakelen van een traag hakkend elektroritme naar een accelererende breakbeat terwijl een erg clean T4ngled met wegdraaiend orgel bijna richting folk stapt. En toch is er een algemene hypnose, een claustrofobische sfeer waarin de klarinet zich subtiel en soms bijna onherkenbaar laat gelden, een minimale mist waarin gelaagde en onderhuidse beweging plaatsvindt.

Zo smelt Samaris moderne UK-bass muziek samen met de IJslandse, traditionele roots, ditmaal weliswaar ook kiezend voor Engelse teksten. Zwarte lichten in het verre Scandinavië, het is weer eens wat anders dan de zoveelste poollichtreflectie.

20 november 2016
Johan Giglot