Sacred Reich - Awakening
Metal Blade Records
Comebackalbums zijn in tegenwoordig. Hoewel de band rond frontman Phil Rind al terug samen tourt sinds 2007, was het toch nog wachten tot 2019 op nieuw materiaal. Was het de terugkeer van verloren zoon Dave McClain of zou dat presidentschap van Donald Trump er voor iets tussen zitten dat de sociaal bewogen thrashers net nu besloten om opnieuw samen de studio in te duiken?
Phil Rind is een fenomeen. Zo goedlachs en gezellig de zanger-bassist vaak overkomt op het podium, zo scherp en maatschappijkritisch klinkt hij, eens hij die microfoon te pakken heeft. Met de titeltrack geeft het viertal uit Phoenix, Arizona er direct een serieuze snok aan. Gloednieuwe ritmegitarist Joey Radziwill steekt van wal met een gitaarriff zoals Metallica er dezer dagen wel eens eentje speelt en Wiley Arnett gooit er meteen een vette solo bovenop.
De titel slaat overigens enerzijds op de band die na al die tijd terug wakker is geworden en het is anderszijds ook de boodschap die Phil en co aan hun fans willen meegeven. Het is tijd om wakker te worden. Blijf immer kritisch en oplettend. Die maatschappijkritiek, weet je wel?
Hoorden we aanvankelijk nog voornamelijk stevige thrashers met een boodschap, dan gooit Salvation, met dat chorus dat wel eens zou kunnen blijven plakken, ook nog een ferme portie melodie in de strijd. Met Manifest Reality gaat het tempo dan weer terug de hoogte in. Net dat nummer mag tot de toppers van het album gerekend worden. "Be the change you want to see / Manifest reality", aldus Rind. We zouden elkaar van alles de schuld kunnen geven (schering en inslag in het politieke wereldje, waar de verwijten constant van links naar rechts en omgekeerd vliegen), maar laten we vooral zelf beginnen aan een betere wereld.
Met net iets meer dan een half uur aan muziek krijg je met 'Awakening' niet echt de tijd om je te gaan vervelen. Of het moest tijdens het meer gezapige Death Valley zijn. Sacred Reich gaat eventjes hardrock met die typische drumpatronen, gitaarleads en ... is dat een koebel? Neen, dan veel liever het daaropvolgende Revolution, dat ondanks wat de titel doet vermoeden, eerder een boodschap van positiviteit met zich meebrengt. Geniet van het leven en kijk eens naar al het moois rondom je. Die knipoog naar het gelijknamige Beatlesnummer helemaal aan het einde is een mooi extraatje.
Met afsluiter Something To Believe gaat het tempo finaal weer naar ietwat gezapiger. Wij kunnen trouwens niet de enigen zijn die in die terugkerende introriff Prisoner van Iron Maiden horen, toch? Dat refrein zingt in elk geval lekker mee: "Give me something to believe / give me something I can see."
Het is dus een genietbare schijf geworden. Indien u wil weten of ze tussen "The American Way" en "Ignorance" zal terechtkomen, dan moeten we u teleurstellen. Rind en co prediken op de nieuwe plaat de positiviteit en mede daardoor snijdt deze 'Awakening' toch net iets minder diep door het vel dan die iconische schijven. De riffs mogen dan lekker in het gehoor liggen, de mokerhamer lijkt ergens in de jaren tachtig achtergebleven te zijn.