Ryder Havdale - Candy Haven

White Whale Records

De frontman van de populaire Canadese indiegroep The Mohawk Lodge gooit het over een andere boeg. Het uitstrekken van zijn vleugels richting producer- en elektronicawereld, een langdurig bezoek aan Berlijn of een verblijf in een hutje aan het desolate Sproat Lake in British Columbia en vooral een breed-creatieve aanpak leidden tot dit opmerkelijk danspopdebuut.

Om eerlijk te zijn, het universum van downtempo housebeats en synthesizers gaat Ryder Havdale goed af. De strategische aanpak om druppelsgewijs alvast enkele stevige en zweverige dancetracks op de wereld los te laten heeft de verwachtingen voor het fraai getitelde ‘Candy Haven’ lekker opgewekt. De cocktail van zwoele deephouse, trance-synthesizers en een wat lounge-achtig, loom gevoel werkt immers aanstekelijk binnen het kader van een popsong. En dat weet de producer uit Toronto maar al te goed uit te spelen.

Tien songs op rij gaat dit album voor een heerlijk gelaagd, gezapig gevoel, variërend van een erg ijle, minimal house-intro in Don Caballero met veel echo en pompende scapes tot het onrustige, meer industriële My Heart’s A Mess waarin neurotische pulsen en IDM-beats de innerlijke rotzooi van de autobiografische artiest weerspiegelen. Nu ja, echt “gezapig” is het dan misschien even niet meer: “I’m always on the run, always try to hold on / Haven’t seen you in a month / Now you’re already gone.”

Voor het overgrote deel laat dit album zich echter genieten als een fruitige, zomerse cocktail. Check dat sensuele tropical party-nummer Partners In Crime dat we al eerder aan jullie openbaarden waarin Joseph Shabason van Destroyer zijn saxyness net dat extra tintje meegeeft. Meer muzikale relaxatie en liefde kan je gedurende meer dan vijf minuten niet wensen!

‘Candy Haven’ biedt een feestje dat niet noodzakelijk op de dansvloer moet gevierd worden. Wat vooral ook opvalt en mag toegejuicht worden, is hoe een voormalige frontman van een populaire indieband erin slaagt om hier grotendeels zijn snater te houden en finesse zoekt in synthesizermelodieën en sfeerklanken. Zonder daarmee de wereld te choqueren of sterk uit het rijtje huidige dancepopacts te schieten verdient Havdale toch een mooi schitterlichtje aan het hedendaagse muzikale firmament.