Rue Oberkampf - Waveclash
No Emb Blanc
Een bandnaam gebaseerd op een Duits klinkende straat, gelegen in het modieuze gedeelte van de voorstad van Parijs? Het is weer wat anders. Dit trio uit München duikt met zijn eerste elpeetje in de wereld van de elektro-wavepop, een wereld van veel duistere synthnevels en een arty, poëtisch kantje dat mooi tot uiting komt in mysterieuze Franstalige(!) teksten.
Elektroclash, cold wave,... de titel van deze eerste lp verraadt meteen uit welke richting de wind waait. Gedurende zes tracks masht Rue Oberkampf dus tussen Duitse synthesizerkilte en Franstalige strelende woorden van frontvrouwe Julia. Denk even aan zware industrial-grooves, zweverige scapes en een niet al te snelle, stompende beat. Goed voor een stevig neerdrukkende sound. In het geval van Le Soir Bleu gaat het zelfs over wijd meanderende ambient-echo’s en dubeffecten, weliswaar nog steeds met een donkere ondertoon.
Meest opvallend is de soms bijna neurotisch scanderende stem van Julia, die zich soms met onsamenhangende passages profileert als een Franse Anne Clark. “Je respire”, gaat het keer op keer op keer in een nogal beklemmend Agitation. De schilderende woorden, die ze tevoorschijn tovert, zijn bedoeld om de pittige videoprojecties die Rue Oberkampf op podium meebrengt extra aan te vullen. En wel in die volgorde.
Dat verklaart allicht die stevige “maar”. Het drietal heeft uitwerking en productie van de eerste elpee om allicht economische motieven in eigen beheer gehouden. Dat zorgt voor een net iets te oppervlakkige en ruwe sound. De vele knipogen naar de jaren tachtig worden met net wat te weinig eigenheid of hedendaagse kleuren ingevuld. En als de band dan nog besluit om Le Train op te pikken als cover van Melting Away van het Belgische (!) Absolute Body Control (de band van Eric “Insekt” Van Wonterghem, die ook de mastering van deze ep deed), is die eigenheid helemaal zoek.
Deze poppy vorm van new wave is dezer dagen aan een stevige opflakkering bezig. In combinatie met het urban video artwork van dit trio zal de muziek van Rue Oberkampf live dan ook stevig knallen; dat leidt geen twijfel. In het geval van ‘Waveclash’ houden we het echter graag op een “groeiproject” met duidelijk potentieel, maar zonder echte stormkracht.