Ropoporose - Kernel, Foreign Moons

Eigen beheer

Op 'Kernel, Foreign Moons', de opvolger van debuut 'Elephant Love' laten broer en zus Ropoporose horen dat hun mix van kraut, indiepop, noise, mathrock en lofi nog steeds aantrekkelijk klinkt. Romain (drums) en Pauline (vocals, gitaar) kiezen voor een eigen, dwarse sound.

Al is frontvrouw Pauline nog maar net twintig, toch weerhoudt het Ropoporose er niet van om een prikkelend en bij vlagen volwassen album te produceren. Ze zijn niet op een welbepaalde stijl of genre vast te pinnen, maar maakten desondanks een reeks catchy poprocksongs. En je voelt als luisteraar direct aan dat de authenticiteit en oprechtheid onbezoedeld is.

Opener Horses spat uit de boxen als een dromerige song die een mix is van Plastic Bertrand en het beste uit het postrockgenre: veel energie en krachtig pompende melodieën; jonge, punkerige drift die een uitweg zoek; sturm-und-drang, zoals die te horen is aan de distorted fuzzgitaren van Guizmo waarin je soms ook het manische van Joy Division kan herkennen. Holy Birds is dan weer andere koek en vertrekt vanuit zomerse synths.

Het valt op hoezeer het groepsgeluid steunt op het gitaarwerk van Pauline. Dat het duo goed geluisterd heeft naar Pixies is duidelijk, al zijn er ook andere invloeden. Denk maar aan het zoete, melodieuze van The Moldy Peaches of Magnetic Fields. Eén van de hoogtepunten is het hypnotiserende, bedwelmende None waarin het dromerige van Radiohead gekruist wordt met het minimalistische van een Steve Reich. Ook Spouknit en het wat bizarre Barking In The Park behoren tot de uitschieters.

Bovendien hoor je dat het duo zich niet al te veel aantrekt van verwachtingen of conventies en vooral doet waar het zin in heeft. Zo weet ze de jeugdige onschuld te vertalen naar retestrakke maar soms ook nachtelijke songs (Moon, Transition).

Het album is een in drie jaar bij elkaar gepuzzeld geheel dat in goede banen geleid werd door producer Thomas Poli (die ook gitaar speelt bij Dominique A en Laetitia Shériff). 'Kernel, Foreign Moons' is verre van perfect, maar laat wel horen dat er ons vast nog spannende dingen van dit duo te wachten staan.