Richard Thompson - 13 Rivers

V2

13 Rivers

Op kantoor kunnen ze nu het bloed van de bureaus wegvagen. Dat komt ervan, als ze laatdunkend doen over Richard Thompson. Want die heeft weer een puik stromend album gemaakt. Dat stromend slaat dan uiteraard op de titel. En die '13 Rivers' zijn er ook niet toevallig dertien. Want elke song, van trinkelend straaltje tot wilde, brede stroom, heeft zo zijn eigen bron, meanders en monding. Stort je er dus met ons in.

Het begint al meteen met opener The Storm Won't Come dat zijn titel niet gestolen heeft en dat thema meteen doortrekt naar de muziek. De muziek dreigt, de donder en bliksem klinken in de verte, maar echt doorbreken doet de storm niet. Tot frustratie van de protagonist, die zo graag alle miserie had zien weggewist worden uit zijn leven. Maar zo werkt het nu eenmaal niet. Eenzelfde gespannen verwachting gaat trouwens uit van Bones Of Gilead, maar de toon is daar lichtzinniger.

The Rattle Within is vintage Thompson met die Middeleeuws aandoende muziek en de fantastische gitaarsolo, die de boxen uitbarst. In schril contrast daarmee staat het tekstueel weemoedige en muzikaal modderige – in de goede zin van het woord – The Dog In You.

Ach, je moet geen nieuwe aanpak van Richard Thompson verwachten. Nummers als Do All These Tears Belong To You? en zeker de heerlijke ballade My Rock, My Rope zijn rivieren, die je weet liggen en waar je zelfs met je kano de bochten van hebt verkend, maar toch blijven ze mooi om te bevaren.

En dan is er nog O Cinderella, waarin de verwijzingen naar het sprookje talloos zijn, en waarin de humor (“I wanna make cupcakes with you”) niet ontbreekt. Het verhaal loopt (uiteraard) wel een beetje anders en de solo is opnieuw van uitstekende kwaliteit. Net als de hele song eigenlijk.

Met Pride komt hij misschien nog het dichtst bij een standaard popsong. Wie weet zit daar nog een soort van radiohit in. Om dan af te sluiten met een prachtige sleper als Shaking The Gates.

Het is wel duidelijk dat Thompson met zijn “electric trio” (drummer Michael Jerome, bassist Taras Prodaniuk, gitarist Bobby Eichorn) echt wel in een gouden periode zit; pensioengerechtigde leeftijd of niet. Het jarenlange samenspelen werpt hier duidelijk zijn vruchten af. Laat ze op kantoor nog maar eens lachen met Richard Thompson. Ook dat resulteert dan weer in blauwe schenen en bloedneuzen. Want '13 Rivers' is een pracht van een aanvulling op de al imposante discografie van een meester-songschrijver en dito gitarist.

 

18 september 2018
Patrick Van Gestel