Reena Riot - Nix

Wolfman

Na een Rock Rally-finale en twee ep’s lost Reena Riot, de band  rond Naomi Sijmons, haar eerste album. Sijmons vond een pak tegenkanting en tegenslagen op haar weg, maar ‘Nix’ werd uiteindelijk dan toch de plaat die ze wou.

 

Sijmons was al eens aan haar debuutplaat begonnen, maar omdat haar toenmalige management en de aangestelde producer haar creativiteit te veel wilden beknotten en hun verwachtingen wilden opleggen, heeft ze de boel toen afgeblazen.

Ze verzamelde met Jan Myny, Alan Gevaert, Bernd Coene en Thomas Werbrouck een groep gelijkgezinde muzikanten rond zich. Met die mensen en met de hulp van Staf Verbeeck van de Jet Studios trok ze zich terug in een leegstaand Antwerps havenpand voor een compromisloos, experimenteel en creatief opnameproces waarbij ze als groep de productie zelf in handen namen. Op die manier werd de opname van ‘Nix’ ook direct een nieuwe start en werd Reena Riot een echte groep.

De eerste song, die we te horen kregen, is al een mooi voorbeeld van die onverzettelijkheid. Tonight neemt je mee op een dreigende trip van ruim acht minuten waarin de kenmerkende zang van Sijmons soms intens in duel lijken te gaan met de fulminerende gitaar en waar schoonheid en rauwheid perfect complementair blijken.

Die dreiging keert terug in eerste single Shadow Of The Sun, maar maakt snel ruimte voor wat meer openheid in lichtheid. De song blijft hangen in een ingehouden tristesse en ondanks de lichte, aanwassende begeleiding wordt het nooit bombastisch.

De tweede single uit ‘Nix’, Good Old Waltz, voelt bijzonder retro aan. De verstrengeling van weemoed, eenzaamheid en hoop zorgt ervoor dat we spontaan week worden. Datzelfde gevoel komt tot uiting in het zachtmoedige en minzame Bird.

Maar er wordt ook regelmatig een stevige geluidsmuur opgetrokken. In openingssong Mountains laat die even op zich wachten, maar op het einde is het alle hens aan dek. Ook in het vurige All Systems Down en het gepeperde en van donkere, hijgende achtergrondzang voorziene Waiting wordt er stevig doorgejast.

Reena Riot levert met ‘Nix’ een bijzonder scherpe en allesomvattende plaat af; een debuut dat staat als een huis, maar niet te beroerd is om zich van de meest broze en breekbare kant te laten zien.