Red Fang - Whales And Leaches

Relapse Records

Touren is leuk. Ja, zelfs van levensbelang voor een band in deze tijden. Maar er komt een moment dat er nieuw werk geschreven moet worden. Sommige bands doen dat moeiteloos in de tourbus, maar er zijn er ook die het liever thuis doen. Red Fang zegt zelf onder die laatste categorie te vallen.

Whales And Leaches



De veelzijdige stonerrockers uit Portland, Oregon hebben er geen geheim van gemaakt dat het in korte tijd schrijven en opnemen van een album aardig wat druk oplevert. Zo moet het dus ook zijn gegaan bij het ontstaan van 'Whales And Leeches'. Mogelijk Heeft het ook een gunstige uitwerking gehad op het eindresultaat. Feit is dat dit een boeiende plaat is geworden.

De eerste helft van 'Whales And Leeches' laat een zeer vlot Red Fang horen. Schijnbaar eenvoudig worden er een aantal pakkende songs uit de mouw getoverd. Nummers die steunen op sterke stonerloopjes en, veel meer dan op voorganger 'Murder The Mountains', maatsoort- en tempowisselingen. Mooi is de variëteit aan breaks in Crows In Swine, zo ingepast dat ze de doordenderende trein van Red Fang niet ophouden. Pakkend betekent hier ook kort, want de langste track op de eerste plaathelft is single Blood Like Cream die afklokt op iets meer dan drieënhalve minuut.

Overgangsnummer Behind The Light luidt voorzichtig de meer donkere helft van 'Whales And Leeches' in. Het gaat bijna ongemerkt over in wat met ruim zeven minuten juist het langste stuk van de plaat is: Dawn Rising. Hier regeert een traag tempo met een wat zwaarder gitaarspel, maar er heerst ook een zekere eentonigheid. Een leuk extra element is wel de vocale gastbijdrage van Mike Scheidt van doommetalband YOB, al zorgt hij niet meteen voor grote opwinding.

Tegen het einde van de plaat neemt de snelheid weer toe. Maar er blijft volop ruimte voor experiment. Freaky geluidjes op gitaar vergezellen Every Little Twist. En na afloop van This Animal zijn radiosignalen uit de omgeving van Saturnus te horen. Dat laatste zou een idee zijn geweest van gitarist Brian Giles, groot liefhebber van sciencefiction. Je zou misschien verwachten dat het een grap is van de band die wel van een lolletje houdt. Maar wat research op het internet leert dat dit soort geluiden, opgevangen door radiotelescopen en omgezet tot voor mensen hoorbare klanken, werkelijk bestaat.

Het is dus gelukt. Het album is voltooid en de heren kunnen met een gerust hart weer de weg op. 'Whales And Leeches' klinkt totaal niet alsof het snelsnel is gemaakt. Op deze manier kan Red Fang nog jaren voort.

16 februari 2014
Tino Fella