Red Atlanta - Unsettled

Independent Release

Wie denkt dat skatepunk vandaag de dag niks meer te bieden heeft, mag zich eens flink achter de oren krabben en een keer luisteren naar het nieuwe album van de Amerikaanse skatepunkers Red Atlanta. Er is helaas verdomd weinig informatie te vinden over deze band. Wel weten we dat ze uit twee leden bestaat: David Allen en Dustin Edler.

"The scariest thing is to not know your place in this world / To not know why you are here / That's just an awful feeling". Een opmerkelijke intro voor een punkplaat. Maar kom: pak je skateboard uit de kast, vet de lagers in en op naar die halfpipe. Want wat Red Atlanta op deze plaat laat horen, is bijna geëvolueerde skatepunk te noemen; hard, snel, catchy en ontzettend melodieus. Vanaf de allereerste riff en de bijhorende zang krijgen we meteen die nostalgische ninetiesskatepunkfeel, waar wij zo van houden.

De twee beste songs op het album zijn ongetwijfeld So Far Away en het daaropvolgende I Won't Let It Go. De liedjes worden gekenmerkt door een opvallende, maar heerlijk zware gitaarriff, ondersteund door beukende drums, maar ze weten toch perfect die skatepunkfeel uit te stralen. De drumrolls, bas- en gitaarsolo's vliegen je letterlijk om de oren en in gedachten zoeven wij de halfpipe af en gooien er een paar kickflips en railslides tussen.

Wat opvalt aan deze plaat, is dat de nummers gemiddeld zo'n vier minuten duren. In het punkgebeuren ligt de duurtijd gemiddeld rond de twee minuten, maar hier gaat het niet vervelen en wordt de aandacht als in een houdgreep vastgeklemd. Heel knap gedaan.

Helaas hadden de heren ook twee keer een iets minder creatieve uitspatting: My Shoulder, een rustiger nummer met een ontzettend hoog Blink 182-gehalte, en Our Design. Deze laatste track begint met een akoestische intro, waarna de overdrive weer aangezet wordt, maar toch klinkt hij totaal anders dan de rest en wordt de stijl van het album hier enigszins verloochend.

Maar in afsluiter Unsettled laten de heren horen dat mooi akoestisch niet altijd lelijk hoeft te zijn. Op die positieve noot sluit Red Atlanta een degelijk en prima skatepunkalbum met een ontzettend hoog replaygehalte af.