Raymond van het Groenewoud - Egoïst

Eigen beheer

Raymond Van Het Groenewoud is een man van zijn / het woord. “Tot in den draai”, schreef hij zo’n dikke twintig jaar terug op onze 'Liefde Voor Muziek'-compilatie-cd. Sindsdien verschijnt de troubadour uit Schaarbeek ongeveer om de drie jaar met nieuw werk of een non-stop tournee door het Vlaamsche land. Als zijn eigenste en eigenwijze “ik”. En dat wrijft hij met nieuwe langspeler ‘Egoïst’ nog even overduidelijk onder ieders neus.

Raymond Van Het Groenewoud is natuurlijk meester in het zichzelf zijn: een ongelooflijk veelzijdig muzikant met brede interesse voor het leven en de mensheid en een songschrijver van memorabele melodieën en gevatte teksten. Neem een willekeurige plaat van de man ter hand en je vindt evenveel muziekstijlen als liedjes. Maar voor de negentiende langspeler (als we goed telden), doet hij er nog een schepje bovenop: maak kennis met Raymond, de producer.

Dat resulteert in elf levensliederen die opvallend droog en nuchter klinken. Zonder muzikale tierlantijntjes, franjes of poespas (en dat was in het verleden wel eens anders). Gewoon melodie en tekst. Eenvoudig en efficiënt. Ontstaan met medewerking van multi-instrumentalist Ward Snauwaert en onder de mantel van een fantastische Ever Meulen-hoes. Van de hoempapa-oktoberfest-vreugde van Propere Lei (een ode aan de schijnheilige hypocriet) tot een jazzy verheerlijking of net beperking van het leven als vrijgezel (Stem En Schouders). Van een ietwat loom en desolaat bluesy Verlaten Gebouw met hemelsmooie Twee Meisjes-allures tot een rockend en kort gebekt Op Algemene Aanvraag. En daarmee hebben we meteen de vier voorafgaande singles doorgespoeld.

De rest laten we je met plezier zelf ontdekken. Vanaf “Ik weet niet wie die duivel is die mij opzoekt / maar elke middag kruipt hij onder mijn vel”, tot “Verlaten gebouw / en niemand komt terug”. En alle woorden, die ertussen liggen. En noteer daarbij zeker het woordje “plezier”. Tot in den draai, Raymond.