Raoul Vignal - The Silver Veil

Talitres

Na een handvol ep's brengt de zesentwintigjarige Franse singer-songwriter Raoul Vignal zijn debuut uit. 'The Silver Veil' is een knap album waarop singer-songwriter, folk en knappe fingerpicking elkaar vinden.

Raoul Vignal kan je zien als een folkie die zich in de eerste plaats van de akoestische gitaar bedient. Met zijn knappe, delicate fingerpickingtechnieken en alternatieve tunings weet hij een authentiek folkgeluid neer te zetten, dat hij verruimt met een fluitspeler (Bernard Vignal) en een polyvalent talent als Pierre Hughues Hadacek (drums, percussie, piano).

Soberheid en zuiverheid zijn de kernwoorden van dit in de Berlijnse Klangbild studio's opgenomen album. Met deze muziek plaatst Vignal zich in een zekere traditie waarin het kwetsbare van Nick Drake, Benoit Pioulard, José Gonzalez of zelfs een labelgenoot als Micah P Hinson een referentiepunt zijn. Net als zij teert Vignal, die alle teksten en muziek schreef, immers sterk op nostalgie. In zekere zin tracht hij een folktraditie te moderniseren. Anderzijds is het album ook een weergave van zijn ervaringen on the road.

Eén van de uithangborden van het album is single Hazy Days, waarvan de video opgenomen werd in de natuurrijke omgeving van thuisbasis Lyon. Die opent het album en zorgt ervoor dat je meteen in de sfeer zit, die Vignal tracht te schetsen. Delicate, dromerige gitaartokkels en een zijdezachte stem zijn de basisingrediënten.

Zijn songs verrijken doet hij met lichte percussie en fluit; zoals in het donkere Mine. Op die manier weet hij zijn materiaal van een eigen stempel te voorzien. Het tempo ligt niet bijzonder hoog, maar met songs als het statische, verhalende One weet hij eigen accenten (hamerende drumslagen) te leggen.

Sommige songs, zoals Under The Same Sky, zijn minimaal en kaal, al kan dat soms ook erg behagen. Vignal heeft zeer duidelijk een gevoel voor goed in het oor liggende melodieën en harmonie en die kracht speelt hij dan ook ten volle uit. Je voelt ook aan dat het rond een flamencoachtig gitaarmotief opgebouwd Side By Side, een zekere donkerte in zich draagt.

Relatief weinig variatie qua sfeerzetting zou je kunnen opwerpen. Maar daar staat tegenover dat Vignal zijn songs beknopt houdt en een consistent album heeft gemaakt. Geen dieptepunten, alleen maar hoogtepunten zoals de titeltrack en Shadows.

'The Silver Veil' loont de moeite, zeker voor muziekfans die houden van authentieke roots en folk. Dit is een jong en nog volop ontluikend talent. Bless You, Raoul Vignal.