Ralph Towner - My Foolish Heart

ECM

Ondanks zijn polyvalente, muzikale kwaliteiten legt Ralph Towner ook op zijn vierentwintigste album de nadruk op het gitaarwerk.

My Foolish Heart

Ralph Towner is één van die muzikanten die zonder commerciële poespas razend knappe albums maakt. Hij blijft evolueren, ook al heeft hij een hele muziekgeschiedenis achter zich. De voorkeur gaat uit naar de akoestische gitaar, die hem meer dan genoeg mogelijkheden en uitdagingen biedt. Door de jaren heeft Towner een eigen sound ontwikkeld. Of het nu op klassieke gitaar of op twelve string is, je herkent Towners spel meteen.

Ook 'My Foolish Heart' is een sologebeuren. Maar de dynamiek blijft ruimschoots aanwezig. En als - en enkel als - het binnen het project past, zal Towner de hand uitstrekken naar andere muzikanten. Het album is sfeervol en romantisch, maar ook sober en uitgepuurd. Fans van jazzgitaar kunnen hier hun hart ophalen. Het idee voor het album komt voort uit zijn liefde voor de bijzondere interpretatie door jazzgenie Bill Evans van het door Victor Young en Ned Washington geschreven titelnummer. Ook de vriendschap en verwantschap met Paul Bley (ook een fan van soloalbums) wordt in Blue As In Bley mooi in de verf gezet.

Towner beheerst zijn instrument tot in de puntjes en hij laat bovendien horen dat de mogelijkheden van de jazzgitaar haast onbeperkt zijn. Daarnaast wordt veel belang gehecht aan een kristalzuivere geluidsregistratie, met dank aan Manfred Eicher die mee voor de opnames instand. Maar de focus ligt vooral op de grote emoties die hier meesterlijk bespeeld worden.

Towner bewijst dat een muzikant met zijn favoriete instrument tot wonderlijke resultaten kan komen. Dat hoor je al in de mooie opener Pilgrim. Eén van de meest uitgewerkte stukken is Clarion Call, maar er is even goed ruimte voor korte, fragmentarische stukjes als Shard of Ubi Sunt.

Towner schippert op 'My Foolish Heart' tussen klassiek (Two Poets is haast een gedicht op muziek gezet), folk en jazz. De muziek schreeuwt niet om aandacht en net dat maakt het des te indrukwekkender. Een weergaloos album. 

31 juli 2017
Philippe De Cleen