Rachel Grimes - The Way Forth
Temporary Residence LDT
Een folkopera, beste luisteraar! Dat is weer eens wat anders. De Amerikaanse componiste en pianiste Rachel Grimes is naar eigen zeggen in oude foto’s en brieven van haar grootmoeder gedoken en gaan uitpuren wie de mensen en hun verhalen waren die ze tegenkwam. Dat resulteerde in een boel getuigenissen en vertellingen met als rode draad vrouwen uit Kentucky uit de achttiende en negentiende eeuw. Die - vaak gesproken, soms gezongen - verhalen werden steevast in een neoklassiek jasje gestoken met onder meer piano, cello en harp als sfeerbronnen.
Dit unieke, eveneens verfilmde, culturele verslag wordt dus zeventien keer op rij gevoed door ingrijpende verhalen. En zo kan je ‘The Way Forth’ best ook benaderen: met de teksten in het begeleidende boekje erbij om helemaal in de sfeer van weleer te komen en mee in de - vaak letterlijk - harde strijd op het platteland te duiken. Verhalen over penetrante religie, burgeroorlogen, politieke intriges en schijnheiligheid zijn schering en inslag en staan in schril contrast met de zachtmoedige muzikale omkadering.
Om toch ook even bij dat laatste stil te staan: de eerste helft van de plaat rusten op bijna stilistische, golvende neoklassieke structuurpareltjes met strijkers en piano – soms wat vingervlug, maar vaak golvend en glijdend. Broze, introverte en zachte arrangementen mikken op schoonheid, mysterie en sfeer. In de tweede helft – vanaf Fontaine Ferry – verrijkt de muzikale creativiteit van Rachel Grimes en co.
In dit eerste geval met een jolige bluesette met swingende, sing-along musical-allures, maar erna ook met minimalistische, atonale freejazz (For So Long), met woordloze a capellazang (Bill Of Sale) of met sombere, minimale omkadering en de mannelijke spoken word-bijdrage van Jecorey Arthur (Dolly). Met als klap op de vuurpijl een twaalf minuten durend epos End Of Dominion dat bijna een film op zich inhoudt, aankondiging met omroeper, koorgezangen tussenin en vertelepisodes inbegrepen.
Pas dan wordt duidelijk dat een leger van twintig muzikanten, zangers en vertellers achter ‘The Way Forth’ schuilt en deze plaat veel meer grandeur heeft dan op het eerste gezicht lijkt. Te noteren en vermelden: acteur Stephen Duff Webber, harpist en Jack ‘White Stripes’ White-medewerker Timbre Cierpke en Alan Lomax-archivist Nathan Salsburg. Live combinaties met film, getuigenis en muziek zijn ook al volop in de maak. Om maar te zeggen: duik gerust mee in de diepte en laat je helemaal onderdompelen in dit unieke historische totaalverhaal.