Quickly, Quickly - The Long & Short Of It

Ghostly International

Toegegeven, we duiken niet zo heel vaak in de wereld van avant-cut-up-hiphop en r&b. Geheel onterecht, zo wijst Graham Johnson ofte Quickly, Quickly ons met zijn tweede op de neus. En dat hebben ze bij het bekende Ghostly International-label natuurlijk goed begrepen.

Zo erg vlug vlug zal deze plaat met die elf waanzinnig in elkaar gepuzzelde tracks niet opgenomen zijn. De volgepropte mix van hiphopbeats, instrumentale samples en overlegde live partijen van onder meer freewheelende sax in opener Phases is een auditief en compositorisch huzarenstukje. Weet dan ook dat bedroomproducer Quickly, Quickly bijna alle instrumenale partijen zelf inspeelde.

Je krijgt op deze cd een bonte mengelmoes van jazz, r&b, funk, psychedelische pop, elektronica en stuiterende beats voorgeschoteld die in zijn eigenwijsheid en tegendraadsheid blijft verwonderen, maar in zijn volheid toch niet vergeet om een zekere soul, een emotie en rode draad vast te houden. En dat is natuurlijk de kunst: veel geven, maar tot de essentie beperken. ‘The Long & Short Of It’ is dan ook duidelijk een zapplaat van de tweeëntwintigste eeuw – check het bizarre plakboek als artwork binnenin dit album als beste voorbeeld.

Denk trouwens niet dat je voortdurend ritmisch over en weer gehotst en geklotst zal worden. In Shee krijg je een stuk bijna akoestische soul en gaat Johnson in plaats van aan het rhymen over in een hoge, zweverige falsetstem. Zo verkent de multitasker voortdurend ook de veelheid van zijn vocale capaciteiten: van raps tot hoog gezweef, van warme popzang tot loom geneurie. En zo durft hij de bontgekleurde songs soms ook meer beperkten tot de essentie, wat misschien geen slechte zaak is.

Wat verder ook handig is: over The Long & Short Of It hangt een soort van lome, gemoedelijke roes. Zang met licht delay, een teugje echo en galm op de achtergrond, een gloed van onderliggend glijdende geluiden,… welkome hulpmiddeltjes om mee doorheen de speeltuin van Quickly Quickly te huppelen. Hetzelfde geldt misschien voor de funky grooves die Johnson uit de bas tovert en die ervoor zorgen dat er een gezellige schwung over deze plaat hangt.

Misschien nog een late nakick om toch eens te gaan luisteren naar deze Mozart van de toekomst: weet dat eerdere nummers van deze prille twintiger al meer dan tien miljoen speelbeurten scoorden op Spotify. Misschien extra in de hand gewerkt doordat je na de tiende beluistering nog steeds nieuwe dingen ontdekt. Nice one.