Prong - Zero Days
SPV
Het gaat Prong zeker voor de wind! Het Amerikaanse trio zag zelfs tussen de Europese tour met Exodus en Obituary en de Noordamerikaanse tour met Testament en Sepultura kans een twaalfde studioplaat in te blikken. Op het onderweg gegroeide ‘Zero Days’ blijkt Prong niet enkel zoals steeds messcherp, maar melodieus ook erg breed te gaan.
Dat laatste zal de fans van het eerste uur misschien wat afschrikken. Het duistere industrial thrashmonster van weleer is niet enkel meer en meer een powermetalbeest geworden met mokerende drums en hakkende baslijnen, maar ook een freak van melodie en balans. Prong blijft evolueren. In de positieve zin betekent dit dat een nummer als Operation Of The Moral Law misschien wel als snelste ooit uit de startblokken schiet, om erna mooi over te gaan in oude en vertrouwde crossoverpunk; of dat Self Righteous Indignation meteen naar de keel grijpt en erom vraagt om de vuist in de lucht te steken en de songtitel tientallen keren mee te scanderen.
Maar er is ook zoiets als Blood Out Of Stone, dat met de volle zang, open galmende zweefgitaren en harmonieus samen gezongen shouts zelfs de hand durft uitreiken naar het numetalgenre; of de track The Whispers die qua boodschap even vaag is als de zoete rockpassages die het bevat. Prong die muzikaal even wegzweeft?!? Dat is toch even fronsen. Hier reiken Tommy Victor en co iets te overduidelijk de hand naar een breder publiek.
Niet nodig, want Prong is nog steeds de heer en meester van de ferocious metal. Op zijn best in loodzware thrashsongs, die traag hakken en op de geschikte momenten in tempo verdubbelen en langs een gierende gitaarsolo schieten. Waar boodschappen als “Forced into tolerance / Don’t fucking tell me / That it is, what it is.” (Forced Into Tolerance) stevig worden uitgespuwd. En dat mag op heel dit album in een prima balans van constant schurende gitaar en een donkere en vrij droge ritmesectie die net wat meer achterin de mix zitten, zodat de woeste frasen van de imposante frontman - in de refreinen vaak vocaal ontdubbeld of bijgestaan - extra naar voren komen. Dat die woeste, gebalde boodschappen sinds een plaat of drie mogen afgewisseld worden met voluit gezongen passages, waarin Tommy Victor zijn stembanden niet enkel tormenteert, maar ook soigneert, beschouwen we enkel maar als een meerwaarde. Metal masterpiece!