Praga Khan - Soundscraper

Petrol

Waar Maurice Engelen samen met zijn spitsbroeder Oliver Adams nog de tijd gevonden heeft om naast de speciale theatertournees van de groep ook nog een full-album in elkaar te draaien is ons een raadsel maar toch… de werk-ethiek van Engelen is genoegzaam bekend. Zo ook het verhaal van hun eerste successen in het buitenland waarna ze pas veel later erkenning kregen in eigen land. Dit moet hier allemaal niet meer verteld worden. Het gaat hier over ‘Soundscraper’, de nieuwste cd van Praga Khan.

De mannen van Praga Khan zijn handige bricoleurs van klanken, sferen en beats. Je hoort in elke song wel verwijzingen naar en echo’s van andere groepen en muziekstromingen. Maar als er iemand dit mag doen is het Maurice Engelen wel. Hij staat namelijk al jaren met zijn neus bovenop de allernieuwste stromingen in de dancemuziek en was met zijn platenlabel in het begin van de jaren tachtig zelf ook pionier op het gebied van de New Beat.

Het is ook bekend dat Engelen regelmatig naar de grote steden en discotheken trekt om er de nieuwste trends op te snuiven. Al deze indrukken en het feit dat Praga Khan zelf baanbrekers zijn in het genre maakt van deze groep een waardige en bijna on-Belgische internationale topact.

‘Soundscraper’ borduurt verder op deze bekende sound, het is allemaal heel herkenbaar Praga Khan, het is zeker ook geen haastwerk en de single Pick-Up Truck is een geheide hit. In Heal Me herken je de Chemical Brothers. In Right Or Wrong komen flarden jonge U2 voorbij gesneld, gekoppeld aan een (en je kunt er echt niet naast luisteren) een “Coldplay-achtig” pianoriedeltje. Het is ook niet voor niets dat de eerste platen van Simple Minds achteraf redelijk toonaangevend bleken te zijn voor het ontstaan van de dance- en technomuziek en de Witte uit Herselt weet dit zeker ook.

Over Don’t U Tell Me willen we nog kwijt dat we het nu wel gehad hebben met de "Prince"-spelling van de titels. Voor de rest is dit een Yazoo dancedeuntje met nogal rudimentaire puberale en sloganeske teksten. Maar ondertussen hebben we wel begrepen dat de teksten van Praga Khan niet persé literatuur hoeven te zijn en dat dit op de dansvloer toch ook niet werkt. Vanaf track zeven, Earth & Space (een combinatie van The Cure en Dreadzone), komen we terecht in de meer sferische stukken. De muziek wordt gelardeerd met stukken teksten en dialogen uit films of uit filosofische traktaten maar het is allemaal mooi gedaan en daarenboven uitstekende muziek om te joggen of te fietsen met de Ipod luid in je oren. De muziek houdt het tempo lekker strak.

United In Love bestudeert de grenzen tussen funk en dance en is daardoor uitstekend materiaal voor de dansvloer! Maar dat  “nanananana” refrein van Sweet Angel Ice lijken we al eens eerder bij hen gehoord te hebben.

Toch moeten we nog even een ei kwijt over de teksten. We kunnen ons inbeelden dat in dit genre de teksten ondergeschikt zijn aan de beat en dat het vooral als geheel goed moet klinken. Maar bij de afsluiter van de cd (zowaar een ballade) You Break My Heart beginnen onze tenen toch te krullen bij zoveel clichés op een hoopje. "You break my heart/you’re rippin it apart/walkin on a wire/into an ocean of desire/I lost control/you terrorize my soul". Verder rijmt down op clown en cruel op fool, dat rijmwoordenboek hebben we natuurlijk allemaal liggen. Dergelijke karamelverzen halen het intrinsieke sterke niveau van deze song omlaag en dat is jammer, want het refrein is zeer sterk. 

Waar ze met hun theatershows vernieuwend en vooral verruimend te werk gingen is ‘Soundscraper’ alvast een uitstekende bevestiging van hun kunnen maar geen grote stap vooruit qua studiowerk en dat is zonde.