Philippe Lemm Trio - New Amsterdam

Eigen beheer

In een enkele sessie ontdekken dat er chemie in de muziek zit, het overkwam het Philippe Lemm Trio in 2011 in New York. De muziek van 'New Amsterdam' is net zo schilderachtig als de hoes doet vermoeden. En dat doen ze met klassiek, jazz en progrock.

New Amsterdam

In een eerder klassieke bezetting (drummer Philippe Lemm, pianist Angelo Di Loreto en bassist Jeff Koch) tracht dit trio spannende dingen te doen met jazz. Met succes, want dat leidde tot volledig uitverkochte zalen (van het Amsterdamse Bimhuis tot het New Yorkse Rockwood Music Hall) en concerten op jazzfestivals (het Getxo Festival in Bilbao).

'New Amsterdam' intrigeert van meet af aan. Dat heeft vooral te maken met de manier waarop het drietal, geworteld in de jazz, allerlei invloeden zoals klassiek en progressieve rock verwerkt. Al van bij de meeslepende, instrumentale opener Chrysalism is het prijs. De los vloeiende pianoprogressies zijn van een poëtische schoonheid. De compositie heeft pit en een zekere, energieke vaart. Ook tijdens When You Wake Up - zalige solo op bas - hoor je de bruisende, energieke interactie die dit trio in huis heeft.

Naast eigen werk zoekt de groep inspiratie bij jazzhelden als klasbak Cole Porter (de classic Night And Day) en Wayne Shorter (E.S.P.) en met het mooie Emily pakken ze ook een nummer van het duo Mandel/Mercer aan. De groep benadert die classics met eerbied, maar voegt er ook iets aan toe.

Het gezelschap kiest vooral voor langere stukken, maar wisselt die af met kortere passages als het speelse, experimentele Intro en slaagt er zo in om een mooi klinkend geheel af te leveren. Wie 'New Amsterdam' (met prachtig, schilderachtig artwork van Emily Ciosek) hoort, waant zich soms in de drukke straten van New York tijdens het spitsuur, al zijn er ook passages die eerder horen bij een nachtelijke rit vol zwoele, verleidelijke jazz.

11 april 2017
Philippe De Cleen